mazik napisał(a):i wszystko po jakimś czasie się rozpada.
...mam nadzieje,ze nie uwazasz tego za regule?? nie WSZYSTKO musi sie rozpasc!!moze byc ciezko,moze byc kryzys,ale jesli 2 osoby chca utrzymac przyjazn to powinny o nia walczyc... ;(
[ Dodano: Wto 10 Cze, 2008 19:25 ]
wiem cos o tym z wlasnego doswiadczenia...do tej pory biorac pod uwage okres dojrzewania(bo predzej trudno mowic o przyjazni)stracilam dwie osoby,ktore nazywalam przyjaciolkami.z jedna znalam sie wiele lat,nasz "zwiazek"rozpadl sie w duzej mierze przez naszych partnerow,ktorzy oczerniali siebie i nas wzajemnie,a ja i ona oczywiscie stalysmy ja za swoim-ona za swoim.Teraz na dzien dzisiejszy juz nie dopuscilabym do takiej sytuacji ale coz,czlowiek nie osiaga dojrzalosci od momentu urodzenia a dopiero z wiekiem
:(probowalysmy to skleic,ale wyszlo jeszcze gorzej,..rozmawiamy ze soba,ale...nie mam z nia kontaktu na maila,g czy cos,a chcialabym jednak choc delikatnie odnowic znajomosc. druga moja "przyjaciolka"pojawila sie w 1-szej klasie lo.bylysmy jak papuzki nierozlaczki-na dodatek te same imiona:)wszystko robilysmy razem...do czasu...pozniej inna kolezanka sie do niej zblizyla,czesto wysylala od niej darmowe esy do chlopaka
,nie chcialam chodzic na solarium,wiec "przyjaciolkaPzaczela chodzic z tamta.Nie chcialam im przeszkadzac...bylo mi ciezko...mowily,ze we 3 tez mozemy sie trzymac.W koncu doszlo to rozerwania...nie wytrzymalysmy dlugo,moze tydz.,gdy za wszystko mnie przeprosila,poplakalysmy sie i pogodzilysmy,ale za kilka dnia dalej bylo to samo,tlumaczenie,ze jednak nie wszystko da sie robic we 3itd...potem nie oddzywalysmy sie slowem ok rok.teraz moze normalnie mozemy porozmawiac,ale po tym wydarzeniu obiecalam sobie,ze nie zblize sie do nikogo w tak krotkim czasei... wtedy to bylo glupie...zaluje...ale coz,nie bylam suoper madra majac 16 lat!!
[ Dodano: Wto 10 Cze, 2008 19:30 ]
ale mam tez pozytywne doswiadczenia;od IIkl gimnazjum przyjaznie sie z pewna dziewczyna(wiadomo nie od razu byla to przyjazn).do niej zawsze bardzo lgneli ludzie,a ja bylam o to strasznie zazdrosna... w ogole w 1lo nasze stosunki bardzo sie ochlodzily,ale kiedy zaczelam(z pomoca pewnej osoby)dojrzewac,"madrzec" to przeprowadzilysmy powazna rozmowe i wyjasnilysmy sobie,ze chcemy byc przyjaciolkami i nie chcemy tego psuc.na jakis czas sie udalo.pozniej byl KRYZYS wielki!!! ;( ;( ;( placz nad listami,zal,niezrozumienie,nie wiedzialysmy co bedzie dalej,a potem...umocnienie wiezi...teraz mozemy rozmawiac o wszystkim,staramy sie odwiedzac,wierzymy,ze na zawsze zostaniemy przyjaciolkami i ze bedzie to coraz dojrzalsze uczucie
/
przyjaźń... czy jest czymś wiecznym ???
