Prześladowania chrześcijan

[Polonium]

Odnośnie wiary.Czyli powinna ona stawać się jawna zarówno przez praktyki religijne jak również przez konkretne świadectwo i czyny.Jednocześnie mimo publicznego wyznawania wiary powinniśmy także udać się na ową "pustynię" do naszej "wewnętrznej izdebki".

I dawanie świadectwa.Wierzący przez czyny miłości,życzliwość,pomoc,przyjacielską rozmowę.
Czyżby zatem niewierzący dawał świadectwo niewiary?Ale to pewnie ten "wojujący ateista",bo są też ateiści,którzy pracują jako nauczyciele czy lekarze np.w Afryce.

Doszłem do wniosków,że są 4 typy ludzi:
-wierzący pozornie
-prawdziwie i autentycznie wierzący
-niewierzący pozornie (pomagają innym,nie atakują Kościoła,nieprzekonani o istnieniu Boga)
-autentycznie niewierzący (źle postępujący,atakujący Kościół,odrzucający Boga)

[ Dodano: Wto 20 Mar, 2007 18:05 ]
Przytoczę cytat ze strony http://www.teologia.pl by zobrazować problem zaniku wiary w świecie:

Cytat:Wydarzenia poprzedzające przyjście Chrystusa w chwale

2. Jakie zdarzenia będą – według św. Pawła – poprzedzać przyjście Chrystusa w chwale? 2 Tes 2,1-12

— Bunt i odstępstwo od wiary i miłości

Przed przyjściem Chrystusa w chwale nastąpi jakaś formą odstępstwa od prawdy i dobra – od Boga i Jego przykazań. "Przed przyjściem Chrystusa Kościół ma przejść przez końcową próbę, która zachwieje wiarą wielu wierzących (Por. Łk 18, 8; Mt 24, 12)." (KKK 675). To odstępstwo będzie tak wielkie, że Jezus Chrystus stawia nawet pytanie: "Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?" (Łk 18,8). Zanikowi wiary towarzyszyć będzie też osłabienie miłości: "a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu." (Mt 24,12)

— Ujawnienie się Antychrysta

Św. Paweł pisze: „Niech was w żaden sposób nikt nie zwodzi, bo dzień ten nie nadejdzie dopóki nie przyjdzie najpierw odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia, który się sprzeciwia i wynosi ponad wszystko, co nazywa się Bogiem lub tym, co odbiera cześć, tak że zasiądzie w świątyni Boga dowodząc, że sam jest Bogiem... ukaże się Niegodziwiec, którego Pan Jezus zgładzi tchnieniem swoich ust i w niwecz obróci samym objawieniem swego przyjścia. Pojawieniu się jego towarzyszyć będzie działanie szatana, z całą mocą, wśród znaków i fałszywych cudów, działanie z wszelkim zwodzeniem ku nieprawości tych, którzy giną, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, aby dostąpić zbawienia. Dlatego Bóg dopuszcza działanie na nich oszustwa, tak iż uwierzą kłamstwu, aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie nieprawość" (2 Tes 2,3-12).

Tym „Buntownikiem” i „Niegodziwcem” – nazywanym przez św. Jana antychrystem (por. 1 J 2,18; 1 J 2,22; 1 J 4,3; 2 J ,7) – może być zarówno jakiś pojedynczy człowiek, jak i cała ludzkość buntująca się przeciwko Bogu, wynosząca się w swojej pysze ponad Bożą prawdę i Boże prawo, czyli ludzkość siebie samą czyniąca „bogiem”. "Największym oszustwem religijnym jest oszustwo Antychrysta, czyli oszustwo pseudomesjanizmu, w którym człowiek uwielbia samego siebie zamiast Boga i Jego Mesjasza, który przyszedł w ciele" (Por. 2 Tes 2, 4-12; 1 Tes 5, 2-3; 2 J 7; 1 J 2, 18. 22.)

Zanim Chrystus powróci w chwale, ujawni się tajemnica bezbożności "pod postacią oszukańczej religii, dającej ludziom pozorne rozwiązanie ich problemów za cenę odstępstwa od prawdy". (KKK 675)