Zgadzam się z Heyselem. Chrześcijańska wizja Boga zabija w nas to co najbardziej ludzke - empatię, współczucie,itd. Operuje ona głównie strachem przed karą. Wczoraj poczytałem trochę o czyśćcu i muszę przyznać, że jestem zatrwożony. Boję się. Czynię dobrze bo nie chcę iść do piekła, a nie dlatego "że tak trzeba, że uważam to za słuszne".Chrześcijaństwo deprecjonuje nasz intelekt, nasze uczucia, a żywi sie tylko strachem przed piekłem.
Cytat:heysel napisał/a:
Bóg zachowuje się jak rozwydrzone dziecko, które znudziło się swoją zabawką, a nie jak Bóg.
Czasami gdy pomyślę o życiu chrześcijańskim, to przypomina mi ono jakąś makabryczną grę, w której człowiek jest tylko pionkiem. Nie można się na to godzić.
Ktoś kiedyś na tym forum pisał, że AIDS jest karą bożą za rozwiązłość seksualną. Sorry, ale jeżeli dziecko rodzi się już zarażone AIDS to nie wiem za co ma ponosić karę. Czasami katolicki tok myslenia jest odrażający i przyzwoity człowiek nie może go po prostu przyjąć.
[ Dodano: Sob 05 Maj, 2007 21:39 ]
"Wyobraźmy sobie. Jest sąd ostateczny, stoją w rzędach wyznawcy róznych religii: katolicy, protestanci, muzułmanie, wyznawcy różnych bóstw, bożków itd. no i oczywiście ateiści.
Bóg odsiewa plewy od ziarna.
Złoczyńców, morderców, egoistów, złodziei, kłamców itp. ustawia z jednej strony na potępienie, a tych, którzy żyli uczciwie, mieli współczucie dla bliźnich po drugiej.
Ale nie koniec na tym.
Mówi tak. Stańcie osobno ci, którzy wierzyliście we mnie, postępowaliście sprawiedliwie z lęku przed karą i w nadziei nagrody. Niewielka to zasługa, bo cóż to poświecić kilkadziesiąt lat w stosunku do wieczności. Macie tu nagrodę, ten swój raj i nie zawracajcie już mi głowy waszymi modlitwami.
Ale ci z was, którzy byli dobrzy i sprawiedliwi, nie wierząc we mnie ani w życie wieczne i nie oczekując niczego w zamian budzą mój największy szacunek. Ten typ człowieka udał mi się najbardziej, bo są dobrzy bezinteresownie i sami z siebie a nie w zamian za coś."
