Cytat:Tylko mnie osobiście głowa boli
czemu? grypa czy Eilstein? :twisted:
co do strony piątej muszę przyznać, że ujmuje mnie to, co profesorka napisała o postulatach humanizmu:
Cytat:postulat czynnej solidarności jednostki, w miarę jej możności, oraz czynnej solidarności wspólnot ludzkich, w miarę ich możności, z ludźmi potrzebującymi pomocy, skrzywdzonymi, poniżonymi, cierpiącymi głód czy przemoc, czy dyskryminację odcinającą ich od czynnego i biernego uczestnictwa w kulturze. Postulat ten na gruncie humanizmu, obowiązuje jednostkę względem wszystkich przedstawicieli naszego gatunku oraz ich wspólnot, przeciwstawiając się przeto radykalnie rasizmowi, nacjonalizmowi, tendencji jakichś środowisk do izolacji od ludzi innej kultury, religii, poglądów. Nawet w stosunku do osób, których jakieś niegodziwe ich czyny w jakimś sensie wyłączyły poza obręb globalnej wspólnoty ludzkiej, obowiązuje naturalne rozszerzenie tego postulatu, a mianowicie postulat powstrzymywania się od okrucieństwa, zarówno fizycznego, jak psychicznego, względem wszelkich istot czujących, łącznie ze sprawcami „czynów nieludzkich" i łącznie ze zwierzętami
[...]
postulat uznawania nieinstrumentalnej wartości i godności poszczególnej jednostki ludzkiej, którego składnikiem jest postulat poszanowania jej autonomii w znacznym zakresie dotyczących jej decyzji — zakresie ograniczonym jedynie wymogiem nieszkodzenia innym i poszanowania prawa owych innych do kultywowania ich własnego światopoglądu, stylu życia, działań
[...]
postulat wewnętrznej intelektualnej rzetelności jednostki
muszę przyznać, że wreszcie ktoś (tzn. Ty jej słowami) odpowiedział mi na postawione w tym temacie pytanie;
fundamentami tak rozumianego humanizmu byłby zatem zbiór postulatów; oczywiście w tym miejscu można się zapytać o źródło tych postulatów i o proces ich wyodrębnienia w kulturze oraz o czynniki wpływające na ich obecną postać, ale o tym za chwilę; tymczasem muszę przyznać, że ta odpowiedź w pełni mnie satysfakcjonuje:
źródłem humanizmu dla ateistów są postulaty takie jak solidarność, uznanie wartości i godności jednostki oraz intelektualnej rzetelności
przyjrzyjmy się jednak czy autorka stwierdzenia spełnia te postulaty; zwłaszcza ostatni z nich; w jednym wypadku myślę, że profesorka bezwstydnie kłamie:
Cytat:Odrzucenie teizmu bywa dla pewnych osób (np. dla autorki tych szkiców) wyzwoleńcze z bardziej filozoficznych powodów — co nie znaczy, że czynią to one pod wpływem niegodnego ludzkiego podmiotu myślenia życzeniowego. Świadomość zła inherentnego w świecie jest dla tych osób łatwiejsza do zniesienia, kiedy wiąże się z przekonaniem, że „świat nie naigrawa się z nas, ale nie wie, że na nim jesteśmy"; że „pustka niebios z nas nie szydzi" - słowem, że nie ma istoty, która by była w stanie złu zapobiec albo skutki jego operacji zniweczyć, ale z wiadomych sobie, a dla nas tajemniczych, powodów powstrzymuje się od tego i ..na milion ludzi krzyczących „Ratunku!" patrzy jak na zawile równanie rachunku".
jej zapewnienie (wyboldowane) w tym wypadku interpretuję jako fałszywe usprawiedliwianie się
biorąc pod uwagę to co pisze w tym fragmencie... :
Cytat:Ze względu na tematykę moich szkiców doniosły jest następujący składnik postulatu poszanowania godności i autonomii jednostki ludzkiej. Zawiera on m.in. pewien godny tu szczególnej uwagi wymóg moralny wobec jednostki oraz pewne pojęcie o przysługujących jej prawach. Wymogiem tym jest postulat wewnętrznej intelektualnej rzetelności jednostki. Nakazuje on jej przy rozważaniu jakiegokolwiek zagadnienia, którego rozważanie należy do dziedziny sądów opisowych (tzn. niemających wśród swoich konsekwencji żadnych ocen czy norm) akceptować, przynajmniej tentatywnie, jako odpowiedź na to zagadnienie tezę możliwie dobrze uwiarygodnioną (o ile tylko teza taka jest dostępna), w przeciwieństwie np. do teży, której uznanie bardziej by odpowiadało pragnieniom owej jednostki czy też mniej by ją narażało na konflikt z dominującymi w jej społeczności autorytetami albo ze środowiskami, w których łonie pragnie ona pozostać. Oczywiście, rozważanie jakiegoś zagadnienia może ujawnić, że przynajmniej w danym czasie nie ma, w świetle kryteriów nauki, dostatecznie dobrze uwiarygodnionej odpowiedzi na nie. Rzetelność intelektualna nakazuje w takim przypadku zawieszenie sądu, a nie uleganie podszeptom myślenia życzeniowego.
... dochodzę do wniosku, że ulega podszeptom myślenia życzeniowego przez niezawieszenie sądu, co do nieistnienia Boga
tym bardziej, że sama wcześniej zaznacza:
Cytat:W odniesieniu do poglądu o istnieniu Boga logicznie możliwe jest stanowisko, według którego wyrażająca go teza nie może być pozaempirycznie ani zweryfikowana, ani sfalsyfikowana, jak również że w świetle doświadczenia, potocznego i naukowego, ani tej tezie, ani jej negacji nie przysługuje większa wiarygodność. W takim wypadku ma się do czynienia ze stanowiskiem agnostycznym. Przedstawiciel jego wersji słabej oświadcza, że nie dysponuje danymi empirycznymi, które by pozwalały przyznać większą wiarygodność tej tezie albo jej negacji. Przedstawiciel jego wersji mocnej oświadcza, że — czy to z powodu podstawowych rysów empirycznie danej rzeczywistości z powodu gatunkowego ograniczenia mocy poznawczej umysłu ludzkiego — zasadne rozstrzygnięcie, chociażby hipotetyczne (bo przecież o takie tu idzie), pomiędzy uznaniem tej tezy a uznaniem jej negacji, nie jest dla ludzkiej wspólnoty poznawczej możliwe.
to oczywiście moja prywatna opinia (w gruncie rzeczy jest ona łatwa do podważenia) i właściwie nie ma zwiazku z faktem, że akceptuję, iż postulaty wskazane przez profesorkę są dobrym - jak mi się zdaje - fundamentem dla humanizmu; bezwstydne kłamstewko powyżej wskazane - jako przykład moralnej niekonsekwencji - nie jest przedmiotem naszej dyskusji w tym temacie; możemy więc wrócić do wskazanych przez profesorkę postulatów: solidarności, uznania wartości i godności jednostki oraz intelektualnej rzetelności;
najbardziej wmyślam się teraz w to co napisałem, czyli pytanie o:
źródło tych postulatów i o proces ich wyodrębnienia w kulturze oraz o czynniki wpływające na ich obecną postać
muszę to wszystko sobie jeszcze dokładnie przemyśleć, więc odezwę się niebawem (może po Świętach, albo po Nowym Roku)
tymczasem - powtórzę - odczuwam niewątpliwa satysfakcję z zaspokojenia mej ciekawości; dzięki
heysel :*
