karolcia napisał(a):k myślicie, w jaki sposób można dotrzeć do młodzieży
nie ma na to reguły. Każdy człowiek jest inny, do kazdego podchodzi się indywidualnie, każdy potrzebuje czegos innego. Śmiem pzrypuszczać, że nie podziała na najbardziej zbuntowanych słowo "Jezus cię kocha" , a udowodnienie, że pójście do koscioła nie jest niczym złym, że wiara rzym kat nikomu jeszcze nie zaszkodziła. Może to zabrzmi zuchwale, ale jestem niewierząca, a na prośbę pewnej pani, wysłałam jej zbuntowaną, rozkrzyczaną nastolatkę do kościoła, i to nie za sprawą Boga, ale argumentami typu "co ci sie stanie?", prawda taka, ze ta zdiewuszka raczej się nie nawróciła, ale drepcze do kościólka raz na jakiś czas, co z tym zrobią inni? co ona poczuje? to już nie moja broszka. Bunt jest najgorszy, może prowadzic do złego, wiele ludzi schodzi na złą drogę nie dlatego, że nie wierzą w Boga, ale dlatego, że buntują się przeciwko Bogu. Być nie wierzącym, a buntować się przeciwko Bogu, to dwie odrębne kwestie. Jako osoba niewierząca nie buntuję sie pprzeciwko wierze innych, dla mnie nie ma znaczenia to, czy ktoś wierzy, czy nie, jak mu wygodnie i czuje sie spełniony, to niech sobie wierzy nawet w krowę, byle to nie była jakaś sekta. Dlatego nie walczę ze ŚJ, Zielonoswiątkowymi, Adwentystami, bo nie widze w ich poglądach nieczego co mogłoby zaszkodzić im, jak i ich bliźnim.
Istnieje coś takiego, ze katolicy, ksieza zaczynają od wyliczanki "co jest złe", "co źle robię", co powinnam a czego nie, nic gorszego, nic bardziej odstraszającego, bo nagle dowiaduję się, ze jestem zlym człowiekiem i tylko dlatego, że nie chodzę do kościoła, że nie wierze w Boga. Trudno mi uwierzyć w to, że jak sie nawrócę nagle stanę się lepsza, wszystko co zacznę czynić , będzie dobre.
[ Dodano: Sob 10 Maj, 2008 06:39 ]
ojć, chyba trochę namieszałam, pzrepraszam
/
Jak dotrzeć do młodzieży?
