Przetaczanie krwi u Świadków Jehowy

[Sant]

Drizzt napisał(a):To, co niektórzy tu praktykują, to tak, jakby poszli na stypę w Japonii, i zaczęli pałać świętym oburzeniem, że wszyscy są na biało ubrani - kolor uważany w krajach zachodu za kolor radości. Zupełnie nie biorąc pod uwagę, że dla Japończyka jest to kolor żałoby.

No i widzisz Drizzt, jak ty nic nie rozumiesz! :mrgreen: Akurat kolor biały w europie jest naj najbardziej stosowny. Jeśli kogoś kochamy, to cieszymy się, że już połączył się z Ojcem. Płacz i żałoba ma odniesienie do tych co zostają. Tzn z pobudek egoistycznych przywdziewają żałobę, bo juz więcej nie ujrzę tej osoby, która zmarła.
Nie biorąc pod uwagę je szczęścia. Ja myślę że to o czym piszesz jest akurat reliktem pogańskim.
Jeśli kogoś Pan powoła do siebie, na swoje z nim zaslubiny, zjednoczenie, to czyż jest to powód do żałoby? Czym innym jest przerwanie komuś życia, lub zaniechanie pomocy. To Bóg jest dawcą życia. Naszym obowiązkiem jest go ratować zawsze. Jeśli jednak wolą Boga jest, by ta osoba umarła, na nic się zdadzą nasze wysiłki. Ale nie nam o tym decydować. Podoba mi się postawa króla Dawida w obliczu zagrożenia śmiercią jego syna. Pościł i modlił się, cerpiał., odmawiał pokarmów. Rwał szaty. Robił wszystko, by syn żył. Jednak w momencie, gdy umarł, Dawid umył się, założył odświetne ubranie, namaścił twarz oliwę i poszedł na ucztę.
Tak więć mnie by biały kolor nie zgorszył.

Drizzt napisał(a):Mianowicie pierwsi chrześcijanie, w czasach prześladowań, często ginęli na arenach. Ginęli nie samotnie, ale całymi rodzinami. Z małymi dziećmi włącznie.

Otóz to. Ale robili wszystko, by dzieci przeżyły. Jeśli nie dało rady, to trudno, - ale robili wszystko, by je ratować. I siebie też. Pamiętam na filmie "Qvo vadis" jak na arenie gdy lew się zbliżał, jakas matka w geście ostatniej deski ratunku, w gescie wręcz rozpaczy rzuciła tym dzieckiem w stronę trybuny - a nuż sie uda!?- nie udało sie, ale nie o to chodzi, tylko o to że ta kobieta wbrew temu co piszesz, robiła wszystko, by uratować dziecko. Prawie trafiłes w sedno, ale to "prawie" czyni wielką różnicę. :-* #-o :aniol:

Drizzt napisał(a):A dlaczego ich skazywano? Gdyż nie byli skorzy do wyparcia się wiary.

Mylisz skutek z przyczyną, relatywizujesz. A świadków nikt nie skazuje. Nie żąda wyparcia się wiary.
Ciekawe jest że to poganie ich (tych chrześcijan) skazywali. Za bezbożnictwo. Lub inne przypisywane im zbrodnie. Np podpalenie Rymu. Lub kanibalizm.