Duszpasterstwo dla homoseksualistów

[otacon]

Dyskusja robi się jałowa więc raz jeszcze wyjaśniam rzecz podstawową:

Ja nie uznaję żadnego autorytetu. W szczególności dotyczy to Biblii, nauczania Kościoła i wszelkich innych źródeł, mogących funkcję autorytetu religijnego pełnić.
O ile mam przyjąć jakąś ważną dla mojego światopoglądu tezę to: badam racje rozumowe, dostępne fakty i przesłanki + element subiektywny: patrzę czy dany pogląd zgadza się z moim odczuciem, intuicją. Dopiero na tej podstawie mogę przyjąć jakieś źródło za wiarygodne.

Inną postawą jest z góry przyjęcie danego źródła za wiarygodne i argumentowanie jedynie na tej podstawie.

Jeśli nie ma wspólnej bazy, wspólnych założeń wśród polemistów, to żaden z nich nie może powoływać się na kwestie, na które nie ma wspólnej zgody u podstaw (chyba, że ten ktoś da niezbity dowód, że dana podstawa jest prawdziwa).
Mówiąc krótko - autorytatywne powoływanie się na rzekome "Słowo Boże" zwalnia mnie z dyskusji. Po prostu - równie dobrze ktoś taki mógłby nic nie napisać.

Tych elementarnych rzeczy nie pojmuje np. Marek MRB który tak oto zabłysnął:

Marek MRB napisał(a):No i chyba niedobrze zrobiłem że z Tobą gadam.
Jeśli jesteś na tyle ograniczony że nie pojmujesz różnicy pomiędzy Bogiem a człowiekiem (która implikuje to że nie ma potrzeby "uzasadniania Biskiej oceny") to nie ma możliwości w ogóle z Tobą nawiązać dialogu.

Otóż nie znam ani faktów ani przesłanek ani żadnego logicznego powodu ani nawet duchowego powodu ku temu, aby istniała "Boska ocena" taka, jaką sugerujesz. W rozmowie ze mną musisz jakiekolwiek rozumne przesłanki czy powody podać. Albo zrezygnować z dyskusji.

Ja natomiast z łatwością mogę podać to, co przemawia na moją korzyść:

Z faktu, że dwójka homoseksualnych osób mieszka i współ(żyje) ze sobą aż do śmierci - nie wynika żadna krzywda w wymiarze ziemskim (jeśli ktoś twierdzi inaczej, musi udowodnić).
Nie ma też przesłanki, żeby wynikała jakakolwiek w wymiarze duchowym. Jeśli Bóg ma cokolwiek wspólnego z Miłością przez duże M, to nie mógłby zabronić pewnej grupie osób ważnego ludzkiego doświadczenia, jakim jest zbliżenie z ukochaną osobą, będące ważnym czynnikiem budowania więzi i spełnienia emocjonalnego. Miłość nie ma ku temu żadnych powodów aby tego zakazać (jeśli ktoś twierdzi inaczej to musi te powody podać).
Dalej - Miłość nie ma żadnego powodu aby te osoby, które współ(żyją) ze sobą aż do śmierci - potępić. Skazanie kogoś na potępienie za to, że realizował swoją ludzką potrzebę cielesnej i emocjonalnej bliskości w sposób zgodny z własnymi (niezawinionymi) predyspozycjami, mogłoby być domeną jakiegoś oprawcy i neurotycznego dyktatora, nie może być zaś domeną kogokolwiek, kto bezinteresownie kocha. Mówiąc o potępieniu zakładam, że domniemany Bóg potępiający homoseksualny seks, potępia również osoby, które z pełnym przekonaniem łamały jego prawa i do końca życia nie zaprzestały tego i nie żałowały. Jeśli nie potępia, to żadne zakazy nie mają racji bytu i można się seksić do woli, bo żadnych konsekwencji nie ma.

Mówię tu z jednej strony o braku przesłanek i powodów a z drugiej (w twierdzeniu pozytywnym) opieram się na osobistej intuicji i duchowym odczuciu: ponieważ znam doświadczenie niedoskonałej, ludzkiej miłości - i, kierując się empatią, nigdy bym tych ludzi nie potępił -> jestem pewien, że miłość o wiele doskonalsza również by tego nie zrobiła i nie formułowała żadnych tego typu zakazów.

Przedstawiłem Ci więc kawa na ławę istotę mojego zadania, które kiedyś sformułowałem, bo wydaje się, że nawet nie pomyślałeś aby rozważyć te wszystkie ważne kwestie.

Marek MRB napisał(a):Nie muszę. Wystarczy że powołam się na Słowo Boże.

Mi nie wystarczy. Możesz więc porozmawiać co najwyżej ze ścianą lub ewentualnie z innymi katolikami (choć oni, wychodząc z tych samych założeń, prezentują to samo przekonanie, więc nie ma o czym dyskutować).

Marek MRB napisał(a):Jest wręcz przeciwnie - jeśli twierdzisz że nie istnieje norma duchowa (a jest to twierdzenie inne od dotychczas przyjmowanego) to musisz udowodnić taką "rewelację".

Musisz wyjaśnić co to za "normę duchową" masz na myśli, a następnie wykazać, że jest ona powszechnie przyjmowana (a nawet to nie mogłoby dowodzić, że jest ona prawdziwa, warta dalszego utrzymywania).

Marek MRB napisał(a):Nieprawda. Seks (ludzki) ma pewien wyższy wymiar - którego nie ma seks obarczony zboczeniem, w tym homoseksualny.

Nie ma powodu przyjmować, że jakikolwiek seks pomiędzy dwojgiem świadomych ludzi jest pozbawiony wyższego wymiaru.
O "zboczeniu" już dyskutowaliśmy i nie udało Ci się wykazać swojej racji. Teraz, jak gdyby nigdy nic, powtarzasz od nowa. Ze zdartą płytą nie ma sensu się przekomarzać.

Marek MRB napisał(a):Oczywiście, jeśli zaniedbać wymiar ponadcielesny człowieka to się tego nie widzi (a tak naprawdę nie widzi się wówczas zła większości zboczeń, np. zoofilii czy nekrofilii)

Dlaczego już po raz trzeci w tym wątku muszę Cię informować, że w żadnym wypadku nie zaniedbuję ponadcielesnego wymiaru człowieka? Jakich środków wyrazu mam użyć, żebyś w końcu zaczął rozumieć mój tekst?
O zoofilii i nekrofilii też było a Ty znowu do tego nawiązujesz.

---------------

Oczywiście na cały mój powyższy post masz pełne prawo odpowiedzieć to, co zresztą już powiedziałeś.

Marek MRB napisał(a):Biblia określa te skłonności jednoznacznie i sorry, ale mam gdzieś zdanie kogokolwiek innego.

Wówczas (na podstawie tego, co napisałem na samym początku) dyskusja jest automatycznie zakończona, a ja (w kontekście tego wątku) wyrażę jedynie swoją osobistą opinie, że jest to postawa człowieka nie myślącego samodzielnie, pozbawionego empatii i uczuć wyższych. A także - że myślenie podobnego typu przyczyniało się, i wciąż się przyczynia, do wielu tragedii tego świata.