Homoseksualizm...

[Drizzt]

Dawid - wszystko byłoby fajnie w tej analizie, tylko popełniasz (jak i wielu innych ludzi) pewien podstawowy błąd: oceniając, czy coś jest naturalne, czy nie, porównujesz człowieka do zwierzęcia.

Problem w tym, że człowiek wyszedł poza zwierzęce zachowania. Człowiek, w odróżnieniu od zwierzęcia, posiada wiele cech psychicznych, których zwierze nie posiada - przykładowo: samoświadomość, możliwość autorefleksji czy choćby zdolność myślenia abstrakcyjnego i uczenia się wykraczającego poza warunkowanie. Te cechy sprawiają, że ludzie, jako rasa, są zdecydowanie różni od zwierząt. Owszem, pozostają pewne zachowania, instynkty zwierzęce, jednak różnic jest na tyle, że mocno modyfikują te zachowania.

Wniosek: Nie możemy, przy ocenie "naturalności", odwoływać się do świata zwierząt.

Powstaje jednak pytanie: do kogo w takim razie mamy się porównywać? Otóż tu jest kłopot - bo nie znamy innej cywilizacji, innego gatunku, który posiadałby podobne cechy psychologiczne, byłby podobnie ukształtowany. Więc, orzekając o naturalności, nie mamy żadnego punktu odniesienia.

Jedyne, do czego się możemy odnosić, to normy. Normy mają jednak pewien problematyczny defekt - mówią jedynie o tym, co robi większość, ale nie pozwalają na ocenę, czy to, że mniejszość robi inaczej, jest "nienaturalne", czy też naturalne, ale występujące rzadko z racji jakiejś konkretnej, specjalnej funkcji.

Nie mając punktu odniesienia, nie możemy więc wnioskować, czy homoseksualizm jest naturalny czy też nie.

A, jako że wyszliśmy, poprzez pewne unikalne cechy psychiczne, z fazy, w której jedynym celem życia jest przekazanie dalej genów (gdyż nasza cywilizacja ukształtowała wiele innych modelów wspomagania gatunku), więc i kryterium rozrodczości jest mało wiarygodne.


A na koniec mała analogia, aby wykazać, że takie myślenie (porównywanie do świata zwierząt w orzekaniu o naturalności) prowadzi donikąd.

Spojrzmy (z grubej rury) na Jezusa. Czy Jego zachowanie było zgodne z naturą?

1. Jezus był (wedle KK) bezżenny i bezdzietny. Z punktu widzenia natury, gatunku, był więc... bezużyteczny. Ani nie przekazał genów, ani nic, za to zjadał pokarm. Więc z tego punktu widzenia był raczej... pasożytem. (zaznaczam - jeśli chcemy tak "naturalnie" oceniać)

2. Jezus umarł z własnej woli. Co jest równoważne z samobójstwem, czyli... znowu, nienaturalne. Ponadto, było to tylko marnotrawstwo ludzkiego potencjału.

Wniosek - życie Jezusa było kompletnie sprzeczne z naturą, która, Dawidzie, przedstawiasz jako kryterium orzekania, czy homoseksualizm jest pozytywny czy negatywny.

Powiesz najpewniej: "No tak, ale Jezus zrobił to dla wyższego celu, wykraczającego poza naturę, celu duchowego".

A ja CI powiem: jasne, ok. Tyle, że to dowodzi tym bardziej jednego: że człowiek wyszedł poza naturę, i ocenianie jakiegokolwiek jego zachowania poprzez porównywanie do zwierząt ("surowy) świat natury) jest bezcelowe.


Ostateczna konkluzja: Nie mam nic przeciw temu, że katolicy są przeciwni homoseksualizmowi, uznają go za grzech etc. Jednak bądźmy szczerzy: jedyne przesłanki, jakie skłaniają do stwierdzenia, że homoseksualizm jest negatywny, to przesłanki RELIGIJNE, a nie - naukowe. Więc, mówiąc kolokwialnie, jest to jedynie "katolickie widzi mi się" (lub, ładniej - katolickie przekonanie), nie mające podstaw w ponadwyznaniowej nauce.