Pierścień Atlantów

[Moria]

Cytat:Nosząc talizman na palcu lub na sercu, czyli w miejscach, na których zazwyczaj nosi się przedmioty intymnego związku z Bogiem lub człowiekiem, obdarza się zaufaniem bezosobową siłę. Tak od światopoglądu przechodzi się do fałszywego kultu, do kontrinicjacji. Jeśli wierzy się, że, dzięki niej osiągnie się szczęście i uchroni przed złem, popełnia się grzech bałwochwalstwa.

Jeżeli zaś popełnia się grzech idolatrii i pieczętuje się go poprzez intymne działania, a noszenie pierścienia na palcu jest działaniem intymnym, to przywołuje się nie błogosławieństwo, lecz przekleństwo, w biblijnym sensie tego słowa. Ktoś może zdobyć bogactwa, wygrać na loterii czy stać się sławny. Wydawać by się mogło, że wszystko jest w porządku. Dopiero gdy np. w niewyjaśnionych okolicznościach czy w wypadku ginie mu bliska osoba, pojawia się pytanie: Dlaczego to się stało? Kto za tym stoi? Na pewno nikt, komu zależy na ludzkim szczęściu. Przekleństwo w końcu się odkryje, ale często bywa już wtedy za późno.

Według znawcy okultyzmu K. Kocha, magia (jako swoista "religia diabła") usiłuje wszędzie kopiować świat wiary taki, jaki jest omawiany w Biblii. Fetysze to imitacje świętych znaków naszej wiary, które nigdy nie działają własną mocą, ale wskazują na Boga, bez którego nic nie mogą. Takim właśnie fetyszem, talizmanem i amuletem jest właśnie pierścień Atlantów, a jego noszenie to głupota i grzech jednocześnie.

ks. Aleksander Posacki SJ
Amulety, talizmany, pierścień atlantów (fragment)
całość:
http://www.jp2w.pl/index.html?id=35648&site_id=55706

Cytat:O tym, iż przedmioty mogą być nośnikami duchowych informacji, świadczą świadectwa duszpasterzy i egzorcystów. (...)
Niezrozumiałe znaczki obecne na talizmanach to symbole. Większość okultystycznych symboli to symbole przynależności. Mówiąc najkrócej: nosząc taki przedmiot, zgłaszamy przynależność do konkretnego świata duchowego, o którym przecież nic nie wiemy. Myślimy, że to my zmuszamy jakieś moce duchowe do służby, a tak naprawdę otwieramy się na ich działanie. Zapraszając je symbolicznie pozwalamy im przekroczyć barierę, którą Pan Bóg oddzielił świat widzialny od niewidzialnego. Tej bariery zły duch nie może sforsować wbrew naszej woli. Perfidia wiary w amulety i talizmany polega na tym, iż pozwalamy sforsować tę barierę właściwie nie do końca świadomie. Ale z drugiej strony: kto sam wydałby się złu i cierpieniu? Zawsze jest jakieś kłamstwo, jakaś przynęta, sprawiająca, że myślimy o przyjemnościach, nie sprawdzając jakości zawieranej umowy.

Robert Tekieli
Talizmany i amulety (fragment)
całość:
http://ktozjakbog.religia.net/index.php?...d=4&id=140