Myszkunia napisał(a):Ważne jest, ile masz lat. Bo w pewnym wieku zafascynowanie takie może być czymś normalnym. Dlaczego to twierdzę? Ponieważ napisałeś, że jeszcze nie przeszedłeś do czynów.
Czyli wszystko przed tobą.
Jeżeli chcesz być hetero i do tego dążysz, to Twoja decyzja na pewno zdeterminuje cię do podejmowania kroków odpowiednich ku temu. Jeżeli twój zamiar się powiedzie, to radzę się nie przejmować tym,że kiedys fascynacja mężczyznami może powrócić.
Moje skłonności homoseksualne pojawiły się mniej więcej w okresie dojrzewania, a manifestowały się w snach, myśleniu o facetach. Bałem się wtedy zapytać samego siebie o swoją orientację. Dopiero gdy stałem się pełnoletni leciał taki program w TV o homoseksualizmie, wtedy to musiałem przyznać się przed sobą, że jestem kochający inaczej.
Chciałbym podjąć terapię, ale boję się, że to się jakoś wyda. Musiałbym bajerować bliskich gdzie to ja się wybieram na tyle godzin. W realu nikt nie wie o moim problemie, nawet spowiednik, który pewnie powinien zboczyć cały mój obraz w związku z moimi grzechami nieczystości. Na ten czas pozostaje mi jedynie modlitwa. Lęk we mnie jak zwykle wygrywa. Kawał ze mnie cholernego introwertyka.
Ks.Marek napisał(a):Myszkunia napisał(a):Bo w pewnym wieku zafascynowanie takie może być czymś normalnym.
tak, około 4-5 roku życia...
Czytałem o tym niedawno, jak to jeden homoseksualista miał zawsze dobre kontakty z rodzicami, a tu okazało się dzięki terapii, że cały problem leży aż w okresie prenatalnym. Ciekawie jak to odkryli, hipnoza?
Rachel napisał(a):a.R.E.k. napisał(a):Są ludzie aseksualni 
Tylko jak jest możliwe aby ktoś nie odczuwał wogóle niczego na płaszczyźnie seksualności i nie troszczył się o pilęgnowanie tej sfery?
To tak jakby negował samego siebie.
Z wszystkich tych anomalii seksualnych, gdybym mógł wybrać, to wolałbym już być aseksualny. Życie bez pokus, życie piękne.
/
Katolik i facet lubiący innych facetów - problemacja
