Moniczka napisał(a):A jeśli ja chcę być naprawdę Bożym dzieckiem i iść za Jezusem, to jak wyjdę za mąż i - co gorsza - urodzę dziecko to zaprzeczę swojemu powołaniu do pójścia za jezusem i naśladowaniu go
Pójśc za Jezusem możesz także odpowiadając na swoje powołanie do sakramentu małżeństwa. Sakrament małżeństwa uobecnia światu tajemnicę wzajemnej miłości Chrystusa do Kościoła, nie jest to więc żadna "zdrada Jezusa". Wręcz przeciwnie - jest to dalsze wejście w Jego miłość.
Moniczka napisał(a):po śmierci Sary Abraham miał jeszcze dzieci jest znakiem braku jego wiary? Po prostu nie widzę związku.
Po cóż miałby próbować jeszcze mieć inne dzieci ? Przecież syn obietnicy, Izaak, już się urodził i już został pobłogosławiony. Pierwszy syn, Ismael, został wygnany inie został dziedzicem. A zatem było jasne, że następne dzieci [nieurodzone z Sary] nie będą uczestniczyć w błogosławieństwie Abrahama.
Tak o tym mówi Pismo:
Abraham całą swą majętność oddał Izaakowi, synów zaś, których miał z żon drugorzędnych, obdarował i kazał im jeszcze za swego życia odejść od Izaaka ku wschodowi, do kraju leżącego na wschód. [Rdz 25,5-6]
Zobacz co się stało: to tak jakby ci synowie byli jacyś "zmarnowani" i "nieistniejący"!
Oczywiście trudno jest potępić Abrahama, że po śmierci Sary ożenił się powtórnie. Ale była to decyzja, która w pewnym sensie przeszkodziła realizacji Bożej obietnicy. Zauważ, że na tej właśnie podstawie wyznawcy islamu uważają się za "lepszych" potomków Abrahama i stawiają potomstwo Ismaela i synów Ketutry ponad Izraelem...
Podobnie mogłoby być z "braćmi Jezusa"...
Moniczka napisał(a):Kiedyś słyszałam coś takiego że jak kobieta chce naprawdę pójść za Jezusem, to ma iśc tylko za nim, On ma być jej jedynym Oblubieńcem, co ma się przejawiać w tym że ma nie wyjść za mąż bo pokochanie męzczyzny byłoby zdradą. A już na pewno zdradą wobec Jezusa byłoby oddanie mężowi swojego ciała.
To jest myślenie jansenistyczne. Przeczy temu bezpośrednio Pismo:
Pragnąłbym, aby wszyscy byli jak i ja1, lecz każdy otrzymuje własny dar1 od Boga: jeden taki, a drugi taki. [1Kor 7,7]
Oddanie ciała mężowi jest wypełnieniem powołania do oubecniania nierozerwalnego związku łączącego Chrystusa z Kościołem, który jest płodną miłością. Pogląd, że byłoby to zdradą Jezusa, jest herezją.
Zdradą byłoby tylko wtedy, jeśli Jezus powołałby Cię do życia zakonnego, a Ty nie chciałabyś na to odpowiedzieć i uciekała niczym prorok Jonasz. Ale to jest raczej rzadki przywilej...
Jeśli zadajesz sobie takie pytania, musisz zdobyć się na wysiłek rozpoznania swojego powołania. Wiele osób może Ci w tym pomóc.
Moniczka napisał(a):tu napisano że skoro Maryja urodziła Jezusa, to Józef nie powinien już jej nawet tknąć. Czyli jeśli mąż kocha żonę - a przecież każdy powinien - to nie powinien z nią współżyć - taki wniosek można z tego wysnuć.
Sęk w tym, że Miriam była tylko formalno-prawnie żoną Józefa, zaś faktycznie była "małżonką Ducha św". Elżbieta pozdrawia Maryję "Błogosławiona ty [jesteś] między niewiastami", a to jest w tradycji zwyczajowe określenie nowo poślubionej małżonki [sam widziałem takie określenia na żydowskim kontrakcie ślubnym z XVI w.].
Józef wiedział, że Bóg kazał mu sprowadzić Miriam do swojego domu, ale tak naprawdę nie jest jego żoną. Zobacz jeszcze jeden przykład w Biblii: los córki Saula Mikal, pierwszej żony Dawida. Gdy Dawid uciekł od Saula, wtedy król "orzekł rozwód" oddał ją za żonę swojemu dostojnikowi. Po tym jak Dawid znów doszedł do władzy kazał zwrócić sobie żonę, choć miał już tych żon w tym czasie co najmniej kilkanaście. Tak to powiedział:
Abner wysłał posłów do Dawida, <do Hebronu>, aby mu oświadczyli: «Czyj to kraj?», chcąc powiedzieć: Zechciej zawrzeć ze mną przymierze, a wtedy pomogę ci w tym, by cały Izrael ku tobie się zwrócił. Odpowiedział: «Dobrze. Zawrę z tobą przymierze, lecz stawiam ci jeden warunek, którego od ciebie żądam, mianowicie: Nie będziesz widział mojej twarzy, jeżeli nie sprowadzisz mi Mikal, córki Saula, gdy przyjdziesz mnie zobaczyć». Dawid wysłał też posłów do Iszbaala, syna Saula, żądając: «Zwróć moją żonę, Mikal, którą nabyłem za sto napletków filistyńskich» [2Sm 3,12-14]
Czemu tak zrobił? Ponieważ Mikal potwierdzała prawa Dawida do tronu, usuwała podejrzenia, że Dawid jest "uzurpatorem", zgodnie z obietnicą Saula dla tego, któ zgładzi Goliata [por 1Sm 17].
Gdyby Józef wziął sobie Miriam za żonę "jak gdyby nigdy nic" tym samym nabyłby sobie prerogatywy, których Bóg mu nie przyznał i postawiłby siebie ponad Boga.
To co piszę, nie jest oczywiste dla człowieka XXI w. myslącego "ideologicznie" w kategoriach rozwiniętego społeczeństwa liberalnego, ale dla Izraelity z okresu NT takie wnioski byłyby oczywiste.
Moniczka napisał(a):hyba wiadomo już że próbuję zrozumieć na czym to zbawienie polega i że tego nie rozumiem.
Jeśli rzeczywiście dalej nie rozumiesz - to oczywiste, że nie zrozumiesz także konieczności dziewictwa Maryi także po urodzeniu Jezusa. 8-[ ](*,) #-o
Zygmunt napisał(a):Slowa badzcie plodni dotyczyly ludzi wszystkich z wyjatkiem Maryi, ktora miala wydac na swiat Zbawiciela.
Owszem te słowa dotyczyły zwłaszcza i szczególnie Maryi jako Nowej Ewy.
[ Dodano: Pią 16 Gru, 2005 12:22 ]
Cichociemny napisał(a):No patrz, a ja myślałem że to fragment o Izraelu .
Ten fragment dotyczy Izraela w sytuacji wychodzenia z niewoli babilońskiej.
Ale proroczo odnoszą się także to licznych synów "tej, która nie ma męża", tych synów, którzy zpstali jej dani pod Krzyżem i których zrodziła do wiary modląc się z nimi w Wieczerniku przed Pięćdziesiątnicą.
Podobnie słowa "Oto panna pocznie i porodzi syna" [Iz 7,14] odnoszą się do młodej żony króla Achaba i jej syna Ezechiasza. Natomiast Ewangelista Mateusz odnosi je do Maryi.
Inny przykład to Niewiasta obleczona w słońce z Ap 12, która jest równocześnie [na 3ch różnych poziomach lektury] Izraelem, Matką Mesjasza i Kościołem.
Niestety protestanci nie uznają często różnych poziomów lektury i stosują uparcie interpretacje 1:1.
Cichociemny napisał(a):Czyżbyśmy zmieniali te fragmenty bibli które mówią o Maryji jako nowej Ewie gdziekolwiek one są. Czy możesz nam to łaskawie rozświetlić.
Uważna lektura Zwiastowania z Łk 1,26+ pokazuje bardzo duże symetrie z opowiadaniem o kuszeniu Ewy przez węża z Rz 3. Wskazuje też na to chrystusowy testament z krzyża "Synu, oto matka twoja" i "Niewiasto [gr. gunai], oto syn twój" J 19,25+.
Trzeba nauczyć się czytać Biblię z mentalnością Izraelity z czasów NT, inaczej możemy łatwo doczytać się niestworzonych rzeczy - albo też pominąc bardzo istotne treści.
