Papierosy-mój problem

[Bozy_Wariat]

To ja się podzielę swoim doświadczeniem w tym zakresie. Paliłam 5 lat, kupowałam nową paczkę jak miałam jeszcze pół poprzedniej, tak bardzo bałam się, że mi nie starczy i dopóki nie chciałam rzucić nic z tego nie wychodziło. Po jakimś czasie już chciałam rzucić i uważałam, ze nie dam rady. Któregoś razu jak zapaliłam papierosa, ten papieros wydał mi się gorzki. Pomyślałam sobie: fajnie by było, gdyby wszystkie fajki były dla mnie gorzkie to bym rzuciła. Kilka dni później na Mszy Św. poprosiłam Jezusa o łaskę rzucenia palenia. Pojawiła sie tylko jedna myśl: spróbuj ja Ci pomogę. I upadła sielankowa wizja rzucenia palenia na zasadzie wszystkie fajki gorzkie. Potrzebny był mój wysiłek. Jezus obiecał pomoc, ale ja sama musiałam zdecydować się na ten krok. Było mi bardzo trudno, ale wyrzuciłam paczkę fajek, którą miałam w kieszeni i zdecydowałam się, że rzucam. Pierwsze dni były bardzo trudne. Piątego dnia leżałam na łóżku zwinięta w kłębek i ryczałam. Ale rzucając, dodałam do tego intencję, a że była to dla mnie ważna sprawa, to to chyba mnie najbardziej trzymało. Dlatego warto taką intencję mieć. Rzucam ofiarowując to w jakiejś intencji. Jakiś czas później, w czasie modlitwy Pan Jezus zadziałał i od tego momentu poczułam, że palenie to dla mnie raczej chęć niż potrzeba. I nie palę już 2 i pół roku. Wiem, że to dzięki Jezusowi, bo gdyby nie On, nie zdecydowałabym się na rzucenie palenia. Dlatego wiem, że da się rzucić. Trzeba tylko chcieć i zaufać Jezusowi.