Dziecko darem Boga

[Augustus]

Nie pragnij wielkiej liczby dzieci, jeśliby miały być przewrotne,
ani nie chwal się synami bezbożnymi!
I chociażby byli liczni, nie chełp się nimi,
jeśli bojaźni Pańskiej nie mają.
Nie licz na ich życie
ani nie zwracaj uwagi na wielką ich liczbę!
Więcej bowiem może znaczyć jeden niż tysiąc
i lepiej umrzeć bezdzietnym, niż mieć dzieci bezbożne.
Przez jednego mądrego miasto się zaludnia,
a pokolenie żyjących bez Prawa zmarnieje.
Wiele takich rzeczy widziało moje oko,
a jeszcze więcej słyszało me ucho.
W zgromadzeniu grzeszników zapalił się ogień
i przeciw narodowi buntowniczemu gniew się rozżarzył.
Nie przepuścił [Pan] dawnym olbrzymom,
którzy się zbuntowali ufni w swą siłę.
Nie darował współmieszkańcom Lota,
których zatracił z powodu ich pychy.
Nie miał miłosierdzia nad narodem zatracenia,
co został zgładzony z powodu swych grzechów.
Podobnie postąpił z sześciuset tysiącami pieszych,
którzy zebrali się w twardości swego serca.
I chociażby był tylko jeden twardego karku,
byłoby dziwne, gdyby został bez kary.
Ma Pan miłosierdzie, ale i zapalczywość,
hojny w zmiłowania, ale i gniew wylewa.
Jak wielkie miłosierdzie, tak wielka i Jego surowość,
sądzi człowieka według jego uczynków.
Nie ucieknie grzesznik z rzeczą skradzioną
ani cierpliwość bogobojnego nie dozna zawodu.
Każdej jałmużnie bowiem wyznaczy miejsce
i każdy według uczynków swych znajdzie [odpłatę]. Syr 16, 1-14

Mój Bóg nie jest podobny do bezmyślnego urzędnika, który podbija się pod wszystkim, co mu się podłoży do podbicia. Mój Bóg nie współuczestniczy w grzechu. Mój Bóg dał człowiekowi dar tworzenia i nie zabrał darów, które dał. Mój Bóg obserwuje to, co zasiał, ale wie, że nie każdą roślinkę zasiał. W swoim czasie mój Bóg pośle żeńców, którzy spalą to, czego Pan żniwa nie zasiał. Mój Bóg nie jest głupcem, nawet wówczas, kiedy niektórzy wpisują w Niego ludzką głupotę.