Seksualność samotnych

[Stahs]

Do sprzedaży trafiła kolejna książka ojca Knotza o seksie w małżeństwie. Naturalnie z tego powodu w mediach wywołała się dyskusja, mnie natomiast interesuje to o czym się nie mówi: co z seksualnością osób samotnych? Co z ludźmi którzy nie mają szans na małżeństwo z wielu różnych powodów, bo ktoś jest homoseksualistą, osoba niepełnosprawną lub nie radzi sobie w tych sprawach. Pytam nie bez kozery, bo gdy mówi się o czystości, zawsze mówi się o niej w kontekście przedmałżeńskim - reszta nie istnieje? Co więcej spotkałem się z wypowiedzią jednego z duchownych, który stwierdził że jeżeli ktoś podejmuje się żyć w celibacie nie ze względu na kwestie duchowe, to już samo to w sobie powinno budzić podejrzliwość. Najlepsze jest to że wypowiedź pewnej pani psycholog, odnośnie tego że ktoś kto nie uprawiał seksu na długo przed małżeństwem jest równie podejrzane.

Założenie jest więc takie że w Kościele ale się żenisz/wychodzisz za mąż albo żyjesz w celibacie, który sam w sobie powinien być decyzją podyktowaną względami duchowymi a nie tym że sobie nie radzisz - więc nie może być przymusem. Wygląda więc na to że dla samotnych nie ma rozwiązania, żadnego złotego środka - nędzna to pozycja dla wierzącego.