Chrześcijaństwo dziś a kiedyś

[Anariel]

Uważam, że każdy człowiek powinien szukać własnej drogi do Boga. I wzajemne udowodnienie sobie, że droga drugiej osoby jest zła, chyba nie ma sensu. Czy jeżeli ktoś odnalazł sens życia w KK, zaczął odczuwać działanie Boga, stał się lepszym człowiekiem, to ktokolwiek mu wmówi, że jego droga jest zła i powinien szukać innej? Podobnie jest w drugą stronę. Jeśli ktoś przeszedł metamorfozę w innym kościele i w oparciu o inną religie i czuje, że staje się lepszym człowiekiem, kto ktoś mu wmówi, że Bóg jest tylko w KK? Oczywiście, że nie. Uważam, że działanie Boga poznaje się po czynach człowieka, a nie po przynależności do określonego kościoła. A wzajemne udowadnianie sobie i krytykowanie do niczego nie doprowadzi.

Mnie zniechęca w KK nadmiar nakazów, zakazów, które nie pomagają odnaleźć Boga, ale mogą wpędzić w depresję. Brakuje mi tego wspólnotowego życia, które było udziałem pierwszych chrześcijan. Zniechęcają mnie również formułki wytworzone przez wieki.