Już miałem odpowiedzi na pytania i wypowiedzi napisane, byłem na ukończeniu swojego postu, niestety pech chciał, że mój najmłodszy brzdąc wyłączył mi kompa i wszystko poszło na marne. Może tak musiało jednak być, może coś było tam nie tak i Bóg sprawił, że tak się stało jak sie stało. :mrgreen:
Postaram się w miare krótko odpowiedzieć na wypowiedzi niektórych osób, nie mógłbym tak zostawić tego bez wyjaśnienia czy odpowiedzi. Może nie mógłbym nawet spać spokojnie wiedząc, że wam nie odpowiedziałem.
I tak ciężko spać a z takim obciążeniem mógłbym się tylko koszmarów spodziewać. A więc przedstawiam trochę wypocin - mój mózg jest już zmęczony o tej godzinie, więc miejcie też wzgląd na to co piszę. Nie mam zamiaru czy też celu nikogo urażać swoimi wypowiedziami, ale jeśli coś może być nie tak to z góry przepraszam - napewno nie było to planowane czy nasączone ironią.
Drizzt napisał(a):1. Jeśli chodzi o to, że ludzie są ułomni, upadają, ale wazne, by chcieli się podnosić, by pragnęli życia w Chrystusie. Masz rację. Tylko moje pytanie dalej jest aktualne, bo - jak sądzisz, czy w Polsce choćby połowa tych, którzy krzyczą o krzyż w miejscach publicznych, faktycznie jest tak mocno, szczerze wierząca i tak bardzo pragnie żyć zgodnie z zasadami chrześcijańskimi?
Mam wrażenie Drizzt, że chcesz abym bawił się w Boga lub wróżkę i oceniał innych, ich sumienie czy postępowanie. Jak na nawróconego człowieka to trochę nie przystoi skłaniać innych do takich zachowań. Biorąc pod uwagę fakt, że jesteś świeżo upieczonym nawróconym człowiekiem ( nie bardzo wiem czy ty wiesz co znaczy "nawrócić się", ja bowiem sam tego jeszcze nie pojąłem będąc 8 lat we wspólnocie, a katolikiem od urodzenia - mam nadzieję, że przy okazji mnie oświecisz i wyjaśnisz co według ciebie oznacza ten termin "nawrócić się", czym on się charakteryzuje? jak można poznać, czy człowiek rzeczywiście jest nawrócony?)
Postaram się w miarę możliwości odpowiedzieć na twoje pytanie, nie wiem tylko czy ci to wystarczy.
Myślę, żę większość tych ludzi jest wierząca, ale czy na tyle, aby można powiedzieć, że ta wiara jest szczera, że jest czysta, w opariu o nauczanie Chrystusa - tego nie wiem. Musiałbym się bawić w Boga a to byłoby przesadą. Bóg też nie obdarzył mnie darem czytania w sumieniach ludzkich, w sercach, tak więc trudno powiedzieć ile osób tak szczerze wierzy i opiera się o naukę Chrystusa.
Wiem natomiast jedno : wielu ludzi, którzy walczą o krzyż może być po prostu zagubiona w tym świecie,w tym bałaganie, który powstał przez ostatnie lata. Nie bardzo wiedzą co mają robić, wiele osób odchodzi z Kościoła myślac, że wystarczy im sama wiara w Boga czy Chrystusa, że mogą sie obejść bez tak ważnych elementów życia jak sakramenty, udział we mszy św. Wiele osób poszukuje właściwej drogi starając się interpretować pewne wydarzenia, fakty, doświadczenia po swojemu.Jakie są ich intencje w odniesieniu do tej obrony krzyża - nie wiem, mam nadzieję jednak, że większość stara się szczerze bronić tego symbolu, że szczerze też pragnie żyć zgodnie z nauką Chrystusa, tyle, że nie zawsze im to wychodzi, ale nie tylko im. Ja mam taki sam problem , jednak staram się trwać przy Bogu, wiem bowiem, że to właściwa droga.
Drizzt napisał(a):2. Jeśli zachęcasz (czy Ty, czy ktokowliek inny) do walki o krzyż w miejscach publicznych, przejmujesz (wedle Waszych własnych zasad "grzechu cudzego") współodpowiedzialność za jego ewentualne poczynania. Czy więc jesteś pewien, że wszyscy ci, ktorzy walczą o krzyż, są faktycznie tak mocno wierzący i postępujący drogą Chrystusa? Czy jesteś skłonny przyjąć na swoje barki ich grzech faryzejski, jeśli okaże się, że nie są? Jeśli walczą o krzyż jedynie po to, by uspokoić sumienie: "Walczę o krzyż, co tam, że średni ze mnie katolik, ale walczę o symbol - więc dobry ze mnie człek". Jesteś w stanie wziąć to na siebie?
Tak jak nie jestem pewien twojego szczerego nawrócenia i wiary w Chrystusa tak nie jestem pewien czystości i szczerości wszystkich walczących. Wierzę jednak w to, że się starają być dobrymi katolikami, że na miarę własnych ożliwości postępują zgodnie z własnym sumieniem. Czy jest ono czyste to już sam Bóg będzie to oceniał a nie ja. Ja widzę obecnie wielki harmider w Kościele i to mnie samego wytrąca z poprawnego myślenia czy też przyjmowania niektórych wartości czy informaji za prawdziwe, tak więc nie dziwię się innym, gdyby ich postępowanie nie było do końca szczere czy zgodne z nauką Chrystusa. Ważne jest jednak dla mnie to, że bronią tego co święte, że walczą o to co wiąże się z ich wiarą, może słabą ale jednak wiarą, gdyby jej bowiem nie posiadali to nie byłoby ich w Kościele, nie broniliby krzyża jako czegoś co jest aż tak święte, tak ważne.
Nie mogę brać odpowiedzialności za coś czego nie jestem pewny, opieram swoje zdanie na tym, że są to tylko słabi ludzie tacy jak ja, którzy widzą w tym co robią głęboki sens, widzą w krzyżu moc, która może dawać im siłę do pokonywania wielu trudności, z którymi na codzień się borykają.
Każdy ze swojego postępowania i sumienia będzie rozliczany, więc nie muszę oceniać sumień innych ludzi, pozostawiam to Bogu.
I tobie też proponuję to samo. Nie bawmy się w sędziów i nie oceniajmy sumień innych ludzi, inaczej nasze sumienie będzie tak szczegółowo ocenione przez Boga, że może On zamknąć przed nami wejście do nieba.
To narazie tyle odnośnie twoich wypowiedzi Dizzt.
Teraz Manaika:
Manaika napisał(a):Jednak nie ma co kłócić się z bliźnim w imię tego, czy dzieci będą widziały ten krzyż, czy też nie.
Ci, którzy walczą o obecność krzyży w miejscach publicznych nie kłocą się, ale bronią tego co dla nich ważne, co dla nich jest święte - dla mnie jako katolika również. Nie wyobrażam sobie, aby moje dzieci chodziły do szkoły i dowiadywały się, jak to łatwo niszczy sie nasze dziedzictwo kultury, naszą historię po przez usuwanie symboli wiary chrześcijańskiej, które to wpisane są bardzo głęboko w historię naszego kraju, które wpisane sa głęboko w sefca wielu Polaków, którzy bronili naszej wiary, wartości chrześcijańskich oddając nawet za nie swoje życie. Nie mogę więc spokojnie przyjmować takich zachowań, nie mogę akceptować takiego zachowania, które obnaża nasz kraj z tego, co wiąże się z naszą wiarą, z codziennym życiem, z edukcjaa dzieci. To jest bardzo konkretny powód, aby przeciwstawiać sie takim bezpodstawnym pomysłom.
Manaika napisał(a):napisałam, że w szkołach KATOLICKICH krzyże niezaprzeczalnie mają rację bytu. Nawet więcej, w szkołach publicznych również powinny wisieć,
I bardzo dobrze, że tak uważasz, o to właśnie chodzi. Niczego więcej nie oczekujemy, jesli chodzi o tą sytuację z krzyżami. Jeczcze w przypadku samej obowiązkowej nauki religii w szkołach - móglłbym ustąpić, gdyż każdy ma prawo do wyboru wyznania anie na siłę zmuszania kogoś do wiary w coś w co nie chce człowiek wierzyć, jednak w tym przypadku ta walka jest konieczna, gdyż tracili by na tym nie tylko ci, którzy nie chcą krzyży w szkołach, ale także osoby wierzące.
Manaika napisał(a):po raz kolejny napiszę, że nie jestem za zdjeciem krzyży ze ścian. Nie wiem skąd ta... ironia wykierowana w moją osobę.
Przepraszam cie Manaiko, jesli tak to mogłaś odczytać, ale to było tylko stwierdzenie oparte na moich wątpliwościach co do takiego "mało powaznego" stosunku względem tej walki o obecność krzyży. Odebrałem twoją wypowiedź w ten sposób jako takie odwrócenie się od tego co ważne jest dla naszego kraju, dla edukacji dzieci. Tak jakby sprawa krzyża była małoistotna, gdy tak naprawde jest to naprawdę bardzo poważna sprawa. Jest to jednak moje odczucie, pierwsze wrażenie po przeczytaniu twojej wypowiedzi. Teraz jak napisałaś dokładniej o swoim stosunku do tego pozbywania sie krzyży to sprawa jest już dla mnie bardziej oczywista i też zadowalajaca.
Przykro mi, że tak to odebrałaś. :oops:
Manaika napisał(a):Jezus na pewno by wolał dać tym, którzy są od zarządzania prawem wolną wolę, która wyjawia się w tych, poniekąd niesprawiedliwych dla nas, katolików orzeczeniach.
Tego to akurat nie wiemy co Jezus by wolał. Warto jednak zwrócic uwagę na to, że za czasów komunizmu władza już chciała zrobic porządek z katolikami. . Nie udało sie to - było wielu wiernych a także Kościół wspomagał swoich wiernych w tej walce.
Manaika napisał(a):Dla Niego najważniejsze jest to co do Niego czujemy, czy przestrzegamy Jego słów, czy Go kochamy i na ile jesteśmy zdolni mu się oddać.
TUtaj siię zzgadzam. To jest badzo ważne dla Jezusa. Myślę jednak, że Jezus nie chciałby aby tak ważny symbol zniknął z klas szkolnych. W tak prosty sposób ustąpić wywalając to co dla wierzących jest ważne to raczej Jezus nie byłby z tego zadowolony. Tal myślę.
Manaika napisał(a):ja nie bronię tu mniejszości, ale nie możemy zachowywać się tak, że jest nas więcej, to mamy prawo do wszystkiego. Nie wiem, czemu w ogóle porównujesz instytucję publiczną, do domu prywatnego? To logiczne i jasne, że jeśli jest się w gościach u kogoś, szanuje się właściciela domu, kimkolwiek by był.
.Nie może być też tak, aby ci, którym tak bardzo zależy na wywaleniu tego chrześcijańskiego symbolu mogli to tak spokonie zrobić nie patrząc na większość, nie patrząc przede wszystkm na ogromne znaczenie krzyża dla wiernych.
Pozdrawiam
/
Czy powinny wisieć na ścianach krzyże w szkolnych klasach?
