Modlitwa antykatolika. Katolikom - do przemyślenia.

[TOMASZ32-SANCTI]

Niestety, ale sytuacja katolików jest naprawdę opłakana, ale nie zapominajmy, że sami uznając się za katolików nie wiele różnimy się od tych, których oceniamy negatywnie. Oczywiście negatywne zachowania należy potępiać, negować, zwracać uwagę na to, gdy ktoś grzeszy, niszczy tymi grzechami innych.
Warto zauważyć, że my bardzo często jesteśmy jeszcze gorsi od tych ludzi, których negatywnie osadzamy - w oparciu o ich zachowanie. Dlaczego? Tacy ludzie grzeszą, upadają, my również, ale wiedząc o tym, że ktoś grzeszy należy chyba odciągać ludzi od takiego postępowania : pouczać ich, że robią coś złego, ukazywać im właściwe rozwiązania, pomagać im w wyjściu z danego grzechu.
Co my robimy? Często nic nabierając wody w usta siedzimy cicho jakby nas ten grzech drugiego człowieka zupełnie nie dotyczył. W ten sposób grzechy jednych stają sie często grzechami drugich.

Patrząc się na te wszystkie zachowania wypada jasno podkreślić to, co wielokrotnie na tym forum i na innych było pisane, w dużej mierze przez osoby nie związane z katolicyzmem : za nim zaczniesz kogoś osądzać to najpierw zacznij od siebie. Jeśli my sami będziemy czyści, jeśli nasze postępowanie będzie naprawdę godne naśladowania to wtedy można oceniać postępowanie innych.

Dlaczego tak bardzo rażą nas postawy innych? Ponieważ są one częścią także naszego życia, tyle, że my sami ich albo nie dostrzegamy, albo dostrzegamy, ale nie chcemy się do tego przyznawać uznając, że to nasza sprawa. Często też wytykamy innym ich słabości doskonale wiedząc, że są one częścią naszego życia i próbujemy przerzucać winę na innych starając sie oczyszczać siebie usprawiedliwiając się tym, że to inni nas niszczą tymi grzechami, postępowaniem.

Gdy widzimy, że ktoś zachowuje sie jak egoista to nas bardzo boli - może dlatego, że sami podobnie się zachowujemy. Co nas boli? Czy zachowanie tej osoby - egoisty czy fakt, że ten egoizm jest także częścią naszego życia?

Inni upadają nisko, my także. I tak naprawdę jesteśmy wszyscy równi.
Ktoś powie, że druga osoba zabiła dziecko po przez zabieg aborcyjny. Ok, jest zabójcą/czynią. Ja jestem lepszy, bo nie zabijam poczetych dzieci, jeszcze ich bronię - jestem wspaniałym katolikiem.
Tylko czy patrzymy na inne formy zabijania ludzi? Czy nie bierzemy pod uwagę, że przez sądzenie innych też zabijamy drugiego człowieka. Co jest gorsze? Zabijanie fizyczne czy duchowe?
Jedno jest złem i drugie także. Czy mamy powód aby czuć się lepszymi od innych?

Ja często się czuję znacznie gorzej, ponieważ gdy widzę nawet jakieś zachowanie negatywne u katolików to wiem, że moje jest często gorsze, bo taki człowiek robi źle i może tego nie widzi lub widzi, ale jest w stanie upadku duchowego. Ja natomiast siedzę cicho, bo obawiam się reakcji osoby, gdy powiem tej osobie jak się zachowuje.

Tak jest chyba z wieloma katolikami. Mimo to łączy nas jedno : przynależność do tego samego Kościoła - Kościoła Chrystusa, który umarł za wszystkich. Po przez chrzest stajemy sie dziećmi jednego Boga.
U Boga nie ma lepszych czy gorszych, wszyscy są równi.

Pozdrawiam