aga

[aga]

Kiedy byłam na terapii w szpitalu, w przeddzień mojego wyjazdu grupa zorganizowała mi imprezę pożegnalną, a była to niedziela. Sytuacja była taka, że kolega mnie zatrzymał w momencie, kiedy wychodziłam na wieczorną, ostatnią w tym dniu Mszę świętą. W związku z powyższym na tę Mszę nie poszłam. Stwierdziłam, że w tamtym momencie grzechem byłoby sprawienie przykrości kolegom, którzy się przygotowali, gdybym powiedziała, że niestety, ale ja właśnie sobie idę do kościoła.
Moje pytanie jest jak w temacie: czy można mówić o grzechu w takiej sytuacji i czy są czasami rzeczy ważniejsze od naprawdę ważnych (tu - nawet od niedzielnej Mszy świętej)? Problem tutaj zasadza się na miłości bliźniego, jak mi się wydaje.

[Jarox]

Aga, w zasadzie masz rację, że decyduje miłosć do Chrystusa. W tym wypadku jeśli chciałaś odnieść się z miłością do bliźnich, powinnaś potraktować ich całościowo, tzn ich dobro doczesne oraz wieczne. To doczesne polega na tym, że przygotowując imprezę wykazali sie życzliwością i tego nie można było nie docenić. Wyjście po prostu byłoby takim znakiem. Dobro zaś wieczne domagało sie jasnego znaku, że jesteś osobą wierzącą i też Boga traktujesz poważnie. Przy okazji pozostania na imprezie przydałoby się także, dać świadectwo, dlaczego nie idziesz na Mszę świetą i jak to rozwiążesz, np poprzez obecność w nastęnym dniu. Drugie rozwiązanie, w zasadzie bardziej klarowne, jesli byłoby fizycznie mozliwe, polegałoby na objaśnieniu że teraz idziesz na Eucharysię a następnie wrócisz i chętnie weźmiesz udział w imprezie.

[aga]

Serdecznie dziękuję za odpowiedź.

[omyk]

Rozwinę pytanie, bo ciekawy temat...
No dobrze, dbamy o przyjaciół, którzy urządzili imprezę, ale co z bliźnimi, którzy jako Kościół są zgromadzeni na liturgii o określonej (można powiedzieć: wcześniej umówionej) godzinie? Co z Najlepszym Przyjacielem? Przecież na Eucharystię nie idę wyłącznie po to, żeby czerpać, ale też buduję zgromadzenie liturgiczne, spotykam się z braćmi i z samym Chrystusem...

[Jarox]

To była odpowiedź do tej konkretnej sytuacji.
Ogólnie nie należy przedkładać przyjaciół nad Boga. Ale każdą podobą do tej sytuację należy rozpatrywać indywidualnie.

[omyk]

No tak, dziękuję.

[aga]

Rozumiem, że jest to sytuacja wyjątkowa i rozpatrywana indywidualnie.

[Jarox]

Zgadza się. Notabene sytuacje wyboru miedzy dwiema miłościami są najtrudniejsze w życiu. Niemniej wybór Boga, zachowuje inne miłości w należytym porządku.