Wybory 2010

[Anariel]

Scott napisał(a):Anariel, weź sobie prześledź na spokojnie co napisałaś. Kto kogo obraził - zwyczajnie poprosiłem żebyś swoje nieprawdziwe oskarżenia pod moim adresem w których piszesz o wyzwiskach[ co?? gdzie?? jak??] i pienactwie[ ?????] podparła. Ja coraz szerzej oczy otwieram ze zdumienia jak widze takie komentarze, bo do jakich wypowiedzi one są?

No to sie obraziłaś. Bez komentarza.

Palikot jest w partii PO dzięki panu Komorowskiemu, de facto w partii razem z nim. Jeśli zachęcałaś do głosowania za panem Komorowskim, to wiesz o tym, pozatym jeśli wymyślasz tezy które pasują do tego czego chcesz dowieść, a nie zacytujesz nawet rozmówcy, skojarzenie z Palikotem nasuwa się samo.

Po pierwsze nie obraziłam się, tylko nie zamierzam prowadzić rozmów na takim poziomie. Chcesz wymienić poglądy, bardzo chętnie, ale nie zamierzam się tłumaczyć z takich bezpodstawnych oskarżeń, bo szkoda mi czasu i po co mam się denerwować. Chcesz wiedzieć, jak dobrze znam Pismo Święte, zapytaj. Chcesz znać moje zdanie na temat Palikota, patrz wyżej.

Palikota nie popieram. PO jest dużą i zróżnicowaną partią. Podobnie jak PiS.

To co napisałam dotyczyło Twoich słów do pafni. Np. tych:

Scott napisał(a):pafni, najogólniej bo czasu mam mało- ty sie czujesz lepszy od Boga w Trójcy jedynego. Wiesz lepiej co by było gdyby, i jakie są Jego zamysły. Pamiętaj o jednej rzeczy na przyszłość - o tym że Bóg jest wszechmogący. O tym że wszystko co się dzieje, dzieje się za Jego zgodą i zgodnie z Jego wolą.

Ponieważ nie chcę, żeby katolicy byli identyfikowani tylko z takim podejściem. Uważam, że nawet jeżeli człowiek jest w błędzie lub tak nam się wydaje, to drogą jest próba zrozumienia jego stanowiska najpierw, a następie w sposób spokojny i z miłością wyjaśnienie swojego. Nie słyszałam jeszcze o przypadku człowieka, który się nawrócił, bo ktoś go znieważył. Wiem natomiast, że wzajemny szacunek i dialog potrafią zdziałać prawdziwe cuda, których doświadczyłam w swoim życiu. I moim zdaniem, to jest droga, do której powołuje nas Jezus Chrystus.

Scott napisał(a):

Anariel napisał(a):Nie wiesz nic o mojej znajomości Pisma Świętego, o mnie, o mojej wierze, a sugerujesz jak dobrze je znam i jaka jestem. Wydaje mi się, że nie potrafisz zrozumieć, że ktoś inny może widzieć coś inaczej niż Ty. Wiesz.

No tak mi się wydaje jeśli nie wiesz choćby jak Jezus przebaczył Piotrowi zdradę...Bardzo ważny fragment w kontekście tego o czym piszesz - przebaczenia przez Boga.
Nie rozumiem też dlaczego przykład Jana Pawła pomijasz cały czas...

Szczerze mówiąc, to nie znam szczegółów tej sytuacji z Janem Pawłem II, musiałabym doczytać i nie do końca rozumiem to, co napisałeś w tamtej wiadomości. Może inaczej rozumiemy słowo wybaczenie? Nie rozumiem tej treści, bo według niej do wybaczenia doszło dwa razy...

Scott napisał(a):Bez urazy ale słabo znasz Pismo Święte. Nie ma pojednania bez Prawdy. A żebym mógł komuś wybaczyć ten ktoś musi tego załować[ pamiętasz dalaczego do wybaczenia mordercy papieża doszlo po latach pomimo że papież wybaczył w drodze do szpitala? Bo zamachowiec nie załowal, musialo dojść do gestu z jego strony].

A poniżej słowa z Orędzia Jana Pawła II na Światowy Dzień Misyjny 20 X 2002 r. Nie ma tam słów o tym, że ktoś musiał żałować. Zresztą nie słyszałam, żeby rzymianie i żydzi jakoś szczególnie żałowali swojego czynu.

Cytat:Drodzy bracia i siostry, wołanie Jezusa z krzyża (por. Mt 27, 46) nie jest wyrazem rozpaczy człowieka, lecz jest modlitwą Syna, który ofiaruje Ojcu swoje życie dla zbawienia wszystkich. Z krzyża Jezus ukazuje, w jakich warunkach możliwe jest przebaczenie. Na nienawiść, z jaką prześladowcy przybili Go do krzyża, odpowiada modlitwą za nich. Nie tylko przebaczył im, lecz wciąż ich kocha, pragnie ich dobra i dlatego wstawia się za nimi. Jego śmierć staje się autentycznym i konkretnym urzeczywistnieniem miłości. Wobec wielkiej tajemnicy krzyża możemy tylko z uwielbieniem paść na kolana. „Aby na nowo ukazać człowiekowi oblicze Ojca, Jezus musiał nie tylko przyjąć ludzkie oblicze, ale obarczyć się nawet obliczem grzechu. On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą (2 Kor 5, 21)” (Novo millennio ineunte, 25). Z pełnego przebaczenia, którego Chrystus udziela także swoim oprawcom, rodzi się dla wszystkich nowa sprawiedliwość Królestwa Bożego.