Jedyny posrednik

[Gregoriano]

ogr209 napisał(a):Tutaj kontekst niesie coś innego. Mianowicie tłumaczy, że Pismo nie jest dowolnym wykładem - nie pochodzi od ludzi, tylko jest niejako wykładem Ducha Świętego.

Ale my nie mówimy o nieomylności Pisma, tylko o jego interpretacji, to chyba różnica. Jeśli nie widzimy problemu w interpretacji Biblii -> jak to możliwe, że taki W. Branham, zielonoświątkowiec, twierdzi że chrzest w imie Ojca i Syna i Ducha to demoniczna praktyka, to nie wiem = sam interpretował zapewne. Przeciez ma Ducha, co pomylił się Duch Święty... Zatem prosze o interpretacji a nie o natchnieniu.

ogr209 napisał(a):Tutaj kontekst niesie coś innego. Mianowicie tłumaczy, że Pismo nie jest dowolnym wykładem - nie pochodzi od ludzi, tylko jest niejako wykładem Ducha Świętego.

Zaraz, zaraz, Pismo nie podlega dowolnemu wykładowi. To albo ten wykłąd się juz skończył albo jeszcze nie. Czy aby czas nie odgrywał tutaj znaczącej roli?!

Dodatkowo: przy kontekscie historycznym uczeń św. Piotra odnosi się tylko wyłącznie do Starego Testamentu. Powstaje zatem kwas. Skąd wiadomo - odnośnie tego fragmentu - że NT jest natchniony i jak go odczytywać, o co głównie mi chodzi. Dochodzimy do wniosku, że potrzeba dodatkowej interpretacji.

ogr209 napisał(a):Nie możemy tego interpretować prywatnie, gdyż jest to słowo Boże. Interpretować może natomiast grupa uczonych duchownych(co i tak nie wynika z fragmentu) obdarzona Duchem Świętym.

A z którego fragmentu wypływa, że mamy je interpretować sami? Reprezentujesz sola Scriptura zapewne /i niestety nie wiemy skąd jesteś z jakiego kościoła, a to ważne..../. Dla mnie nakładasz interpretację tego fragmentu z twojej interpretacji środowiska wiary w którym żyjesz. Może się mylę nie wiem, bo mamy problem: ty wiesz, że jestem katolikiem a ja nie wiem skąd jesteś..... A to ważne...