niezdatni do małżeństwa, których... rodzice takimi uczynili

[TOMASZ32-SANCTI]

MSA napisał(a):Chrześcijaństwo u mnie "nie działa", a nawet gdyby działało, to nie chciałbym należeć do formalnej organizacji KK. Zostaję formalnie w KK bo tak będzie łatwiej z ew. pogrzebem jak wpadnę pod tramwaj. No i tak jest prościej . Do bierzmowania nie poszedłem, bo było bez sensu ^^. Przynajmniej dla mnie. Tzw. "przejęcie odpowiedzialności za własną wiarę" odbyło się u mnie dużo wcześniej.

Jak chrześcijaństwo ma działać w twoim życiu skoro w twoim myśleniu jest tyle sprzeczności, które nie wiem w jaki sposób zostały tam zakorzenione, ale napewno świadczy to o tym, że albo ty nie rozumiesz czym jest chrześcijaństwo albo nie chcesz przyjąć podstawowych prawd chrześcijańśkich i według nich żyć, nauki Kościoła. Bez tego chrześcijaństwo działać nie będzie.
A co do sprzeczności w myśleniu : abyś nie miał wątpliwości, że tak jest to wystarczy abyś skupił się na własnej wypowiedzi :

MSA napisał(a):Ano takie, iż uważam, że nie można "zgrzeszyć" wobec samego siebie . Tzn. jeżeli np. nie modlę się, nie chodzę do kościoła, to to nie jest mój "grzech". Jakby się zastanowić, to nawet jeśli kogoś skrzywdzę, to też nie będzie "grzechem", w rozumieniu KK.
W "moim świecie" ludzie mogą robić co im się żywnie podoba, i nie skazuje ich to na wieczne potępienie . A to jak "dobry/zły" jesteś nie ma wielkiego znaczenia...

Przy takim rozumowaniu chrześcijaństwa to nic dziwnego, że ono nie działa. Na podstawie tej wypowiedzi mógłbym wyciągnąć taki wniosek, że ty sam nic hcesz, aby chrześcijaństwo było udziałem w twoim życiu, nie chcesz po prostu żyć po chrześcijańsku a to przecież jasno wskazuje na to, że chrześcijaństwo nie działa w życiu człowieka który sam je odrzuca. Czego więc oczekujesz? - że chrześcijaństwo będzie działać przy takim nastawieniu, odrzuceniu tego co chrześcijańśkie? To tak, jakbys chciał korzystać z jakiegoś urządzenia nie poznając instrukcji obsługi i nie podączył go też do prądu. Aby chrześcijaństwo działało w twoim życiu najpierw trzeba zacząć żyć jak chrześcijanin a jesli sam tego nie chcesz to twoje "bycie-niebycie" w Kościele jest totalnym bezsensem. Po co ci bowiem pogrzeb katolicki skoro nie potrzebujesz tak ważnego sakramentu jakim jest bierzmowanie. Na miejscu Kościoła ja bym ci takowego pogrzebu nie udzielił, bo i po co? To tylko robienie sobie kpiny z Kościoła i traktowanie tej instytucji jako zabawki.- używam kiedy chcę a jak nie używam to wciskam ją w kąt lub gdzieś na strych i niech tam sobie leży a jak sobie zażyczę zabawy to będę się nią bawił.
Kościół jednak to nie zabawka, chrześcijaństwo to poważna sprawa połączona z Kościołem bardzo ściśle. Albo jest się chrześcijaninem i praktykuje się albo się nie praktukuje i trudno wtedy mówić o tym, że jest się chrześcijaninem.

To tak, jak z byciem lekarzem. Uczysz się aby nim być, kończysz studia a nie masz praktyki lub jest ona bardzo krótka. I wtedy co z takiej osoby za lekarz skoro nie będzie umiał leczyć - praktyka jest potrzebna cały czas, gdyż medycyna to dziedzina która się rozwijai którą trzeba praktykować przez cały czas, aby być na bieżąco, inaczej można komuś poważnie zaszkodzić.

W związku z tym, że trochę odbiega się od głównego tematu to chcąc nawiązać do niego mogę stwierdzić, że taka osoba jak ty, która ma takie pomieszane podejście do sprawy chrześcijaństwa może czuć się podobnie jak taka osoba nieprzygotowana do życia. Z jednej strony wie niby co ma robić a z drugiej żyje tak, jakby została zostawiona samej sobie aby sobie ze wszystkim radziała sama a jak widać jest to bardzo trudne, aby wszystkiemu podołać w pojedynkę. Do wielu spraw potrzeba pomocy z zewnątrz, inaczej można zejść z właściwego toku myślenia, można odejść od tego co prowadzi w dobrym kierunku. Pewne sprawy trzeba pielęgnować i dbać o nie przez cały czas, aby człowiek mógł się dalej normalnie rozwijać. Bez pomocy człowiek może naprawdę bardzo poważnie się zagubić i ciężko jest później odnaleźć właściwą drogę a to co może robić dalej będzie nisizczyło innych.

Tak to może wyglądać wszystko patrząc na to z boku. Samemu często się wielu spraw nie dostrzega, ale jeśli poprosimy kogoś o szczerą ocenę to mógłby po przyjrzeniu się z boku wyciągnąć podobna ocenę. Niestety, często ona jest bardzo trudna do przyjęcia, często bardzo boli, ale widać musi boleć, aby to odczuć i zacząć tą sytuację leczyć.