Nasze "ja" a wiara (wydzielony)

[Mordimer_Madder]

TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Takie odwrócenie się od takiego człowieka można przedstawic może w mało przyjemny sposób, ale tak to wygląda z boku : "wkopałeś się w to bagno to zdychaj, ja ci nie pomogę" To chyba trochę nie fair, prawda?

Trochę nie fair, że posądzasz mnie o intencje, których nie określiłem - nie pisałem o odmowie pomocy proszącym o pomoc w wyjściu z uzależnienia lecz o pomocy alkoholikom i narkomanom aktywnym - a to spora różnica.

Cytat:A skąd wiesz o czym ja mam pijęcie a o czym nie mam.

Jeśli powiesz mi, że oddychałeś fetorem dwutygodniowych zwłok, zbierałeś te zwłoki rozkawałkowane siekierą, rozerwane wybuchem, spalone czy zakopane w lesie czasem przez osoby mieniące się wręcz najbliższą rodziną zabitego, widziałeś okaleczone papierosami, żelazkami i opalarkami ciała kobiet i mężczyzn, usiłowałeś rozmawiać z kobietą po gwałcie zbiorowym albo ciała dzieci rozrywane w wypadkach komunikacyjnych albo przynajmniej musiałeś dziesiątki razy osobiście przynosić ludziom wiadomość o śmierci najbliższych uznam, że się myliłem ze szczętem :!:

Cytat:Podzielisz się nią z innymi. Ponoć lubisz pomagać innym?

Nie widzę związku... mam Ci przytoczyć dekalog i katechizm i biblię, czy jak :roll: I znowu manipulujesz: nie pisałem, że lubię pomagać, tylko że pomagam - a to kolejna różnica. Pomagam, bo mnie na to stać i tak mnie wychowano w szlacheckiej rodzinie z głębokimi tradycjami wojskowymi.

Cytat:A jesli uważasz że tak to pod jakim względem są lepsi od katolików - podaj przykłady?

Co tu długo szukać - jeden przykład widuję codziennie... przy goleniu :aniol:

Cytat:I tak się zastanwiam dlaczego ksiądz proboszcz może zabronić takich obrzędów sobom duchownym, które są chyba nie zależne od księdza proboszcza ale od biskupa - tak mi się bynajmniej wydaje.

Ponieważ byłem - że tak to gładko ujmę - w tamtej okolicy osobą nieco rozpoznawalną, znałem także dobrze ówczesnego gwardiana tego zakonu... nie powiem, że przyjaźniliśmy się, bo to zbyt daleko idące określenie, ale czasami spotykaliśmy się na tzw."neutralnym gruncie" o co trudno nie było, bo ojciec gwardian kwestował usilnie na rzecz zakonu i wszędzie go było pełno ale był także osobą powszechnie lubianą i szanowaną... oto tenże ojczulek wyjaśnił mi, że tamtejszy proboszcz jako miejscowy dziekan /o czym wspominałem i cokolwiek by to miało oznaczać/ był w tych sprawach zwierzchnością dla klasztoru /jeśli chodziło o msze i obrządki otwarte dla wiernych/ i mógł tak zarządzić. Nie znam się na tym, ale gwardianowi wierzę. Aktualnie wszystko jakiś czas temu /powiedzmy kilka dobrych lat temu/ wróciło do normy.
A dlaczego - cóż: pecunia non olet :diabelek: