Shou napisał(a):Zawsze myślałem, że rozpusta, parzenie się dla przyjemności to coś złego, a tu proszę.. :shock:
To może w sposób niewłaściwy patrzyłeś na współżycie między dwojgiem kochających sie ludzi. Czym innym jest rozpusta a czym innym jest pożycie małżeńskie. Rozpusta jest współżycie z różnymi partnerami, także bez ślubu. Annnika przedstawiła współżycie jako coś co umacnia dwoje ludzi, których łączy jedność małżeńska a takie współżycie nie jest żadną ropzustą, chyba, że małżonkowie dopuszczają sie jakis wypaczonych form współżycia. Sam akt małżeński jest rzeczywiście umacnianiem więzi małżeńskiej i jako mąż mogę to świadomie potwierdzić.
Mogę także świadomie powiedzieć, że taka nieczystość przedmałżeńska bardzo niszczy relacje między dwojgiem ludzi.
Myślę, że warto abyś sięgnął po naprawdę ciekawą, wartościową lekturę jaką są książki czy też artykuły o. Ksawerego Knootza. Dotyczą one życia małżeńskiego, aktu w życiu małżeńskim.
Takich ksiażek i autorów na obecnym rynku jest naprawdę wiele, Problem tylko jest w tym, że wielu ludzi czuje się już tak doświadczona w tych sprawach, że odrzuca to co wartościowe a stawia na to co wiąże sie z wykorzystywaniem partnera/partnerki właśnie dla przyjemności, dla zaspokojenia włąsnej seksualności i czyni to juz w tak młodym wieku, że gdy dochodzi do zawarcia związku małżeńskiego tacy ludzie nie widzą we współżyciu tego doświadczenia jedności z partnerem, gdyż ich stosunek do współżycia został już tak wypaczony, że takie współżycie traktują jako coś zwyczajnego, coś co nie ma większego znaczenia, ważne jest tylko zaspokojenie potrzeby seksualnej a sam partner służy tylko jako dodatek do życia.
I takie związki są bardzo często zniszczone, nawet takie związki partnerskie a nie małżeńskie rozpadaja się bardzo szybko, gdyż to co miałoby budować związek małżeński zostało już tak zniszczone, tak wypaczone, że człowiek w partnerze nie widzi już tej osoby, z którą może tworzyc jednosć, widzi natomiast obiekt zaspokajania potrzeb seksualnych, który można sobie zmienić w każdej chwili tak jak się zmienia skarpetki.
Chrześcijanin widzi we współżyciu naprawdę coś wspaniałego, doświadcza tej prawdziwej jedności i traktuje swojego partnera jako tą osobę, która rzeczywiści oddaje się z miłości, z pragnienia jedności a owocem tej miłości, tego aktu jest oczywiście nowe życie, potomstwo, któremu później ofiarowuje się swój czas, trud wychowania - to jest coś wspaniałego.
Shou napisał(a):A ja zapraszam na fronda.pl
A co oferuje fronda w tym temacie? :roll:
A co do samego tematu : trudno powiedzieć jaki jest najlepszy wiek na dziecko. Napewno im wcześniej tym lepiej ze względu na mozliwości kobiety. Ale nie chodzi tutaj o dosłowne znaczenie tego określenia, gdyż przyjmując takie podejście do sprawy to już teraz widać, że wiele młodzieży zaczyna współżycie juz w wieku kilkunastu lat co jest oczywiście szkodliwe i do niczego dobrego nie prowadzi.
Aby odpowiedzieć na takie pytanie to warto się zastanowić czy dwoje ludzi jest gotowych do tak wielkiej odpowiedzialności za nowe zycie, jakie się może począć. I zauważmy, że takie wczesne dażenie do zajścia w ciążę prowadzi tylko do niszczenia czegoś ci jest naprawdę bardzo poważną rzeczywistością - niszczenia przyszłej rodziny. Takie szybkie współzycie, wpadki są brakiem odpowiedzialności, często nawet prowadzą do rozbicia rodziny i niszczenia życia dziecku/dzieciom.
Odpowiedni czas można dostosować do poziomu przygotowania dwojga ludzi do obowiązku jakim jest macierzyństwo, ojcowstwo, wychowanie a nie sama ilość lat, gdyż jeśli dwoje ludzi mając nawet ponad 20-lat a jest nadal nieodpowiedzialna to nie ma tutaj mowy o właściwym czasie, lepiej jest a nawet konieczne poczekać z decyzją posiadania dziecka. Łatwo jest bowiem działać w tym kierunku, aby dziecko się poczeło, ale znacznie trudniej jest właściwie wychować dziecko we właściwej atmosferze, we właściwych warunkach - czyli tej jedności małżeńskiej, miłości między małżonkami, tak aby dziecko mogło mieć dobry przykład do naśladowania, aby mogło czuć się naprawdę kochane i otoczone odpowiednią trsoką o jego dobro.
Tak więc można mieć lat 24 i być nieodpowiedzialnym a można miec lat 17 i byc rzeczywiście dobrze przygotowanym do tak poważnej rzeczywistości.
"Im wcześniej tym lepiej" dotyczy wieku kobiety a dokłądniej jej zdolności fizycznych do porodu. Im kobieta starsza tym porody stają sie coraz trudniejsze, ale znam tez trochę przypadków kiedy kobieta rodzi dzieci w wieku 40 lat, ale jest to naprawdę co raz bardziej niebezpieczne dla życia takiego dziecka lub kobiety - wiele zalezy tutaj od tej zdolności fizycznej, od warunków zdrowotnych kobiety
Podsumowując : aby właściciwe określić dobry czas na taką decyzję o posiadaniu dzieci należy wziąć pod uwagę dwa podstawowe warunki :
1. Warunki fizyczne, zdrowotne kobiety,
2. Przygotowanie dwojga ludzi do odpowiedzialności za nowe zycie - pod wieloma względami: emocjonalnymi, psychologicznymi, przygotowaniem do życia w rodzinie, odpowiedzialności za życie drugiego człowieka.
/
Współżycie w małżeństwie
