Beatyfikacja JP II

[Nicol@]

Tak, to jest coś ponad nami, niby dzieje się w naszej obecności, teraz, kiedy żyjemy, ale ciągle jest jakby enigmą. Nie umiem w to uwierzyć, że żyłam z Nim na tej ziemi, że byłam obecna w Jego rodzinnym domu w Wadowicach, które są o przysłowiowy rzut beretem od mojego domu, że byłam na Jego Grobie, że czytałam Jego dzieła, w końcu, że jestem Jego pokoleniem... Tyle szczęścia naraz, tzn. w moim jednym życiu, ale jakże szczęśliwym życiu. I, czy ono będzie długie, czy krótsze, już teraz nie ma znaczenia. Poznałam wszystko i wszystkich w Jego Osobie, I to mi wystarczy.