Odpowiedzialność za rozwód ?

[TOMASZ32-SANCTI]

omyk napisał(a):Para w majestacie prawa przestaje być małżeństwem.

W majestacie prawa? A czymże jest ten majestat prawa? Czyż jest ważniejszy od majestatu Boga, który złączył tych ludzi? Czy oznacza to, że w majestacie prawa można spokojnie rozwiązywać wszelkie problemy? W Stanach, w majestatcie prawa zabija się skazanych. CZY TEN MAJESTAT PRAWA jest słuszny? Czy to coś z mienia w postepowaniu człowieka? Skazany był przykładowo mordercą i został skazany na karę śmierci. W majestacie prawa dokonuje sie tej egzekucji. Czy taka egzekucja w majestacie prawa jest czymś dobrym, właściwym? Oczywiście, że nie. Nie zmienia ona niczego w życiu takiego skazanego po za tym, że pozbawi go życia. Nie poprawi jego postępowania, nie uczyni go lepszym. Pokaże tylko, że majestatcie prawa można także zabijać zamiast dawać szansę na to, aby człowiek mógł się zmienić a nawet jak nie chce się zmienić to jest przecież kara dożywotniego więzienia, gdzie nie trzeba wcale pozbawiać życia człowieka, aby ten mógł ponieść karę, aby go tez odizolować od społeczeństwa, aby nie był on dla niego zagrożeniem.

W majestatcie prawa można dokonywać aborcji. Czy jest to słuszne? Oczywiście, że nie. Wyjątkjiem może być tutaj zagrożenie dla życia lub zdrowia matki. Czy jednak zabieg w przypadku gwałtu jest czymś właściwym? A może być dokonany w majestacie prawa. Czy to pokazuje dobrą stronę takiego działania? Oczywiście, że nie.

W obu sytuacjach czyny są negatywne moralnie, bez względu na to czy jest to czynione w majestacie prawa czy też nie. Rozwód w majestacie prawa także jest czymś negatywnym, złym moralnie, ale opiera sie on na przepisach, które tylko pozwalają rozwiązać taki związek cywilnie, jednak przy jednoczesnym zawarciu sakramentu taki związek nadal istnieje. I czy rozwiązanie cywilne związku ma umożliwiać unieważnienie sakramentu? Oczywiście że tak nie powinno być, ale jest, gdyż ludzie szukają sobie różnych haczyków, luk w przepisach, aby tylko osiągnąć swój cel i to jest właśnie kpina zarówno z samego związku małżeńskiego jak i z sakramentu oraz Boga.
Zwyczajny brak odpoiwiedzialności, często dziecinada, która niszczy to co jest naprawdę świete i to co jest poważną rzeczywistością - biorąc pod uwagę związek cywilny.

Można wiele rzeczy robić w majestatcie prawa, le tak poważne rzeczywistości jak małżeństwo to nawet w majestacie prawa stają się złe moralnie, pomijając już sprawę sakramentu, który jest świętością i jest nierozerwalny, chyba, że tak jak już wspomniano - następuje śmierć jednego ze współmałżonków. Wtedy można zawrzeć ponownie związek małżeński.

Popatrz sie omyku jednak na to ile wniosków muszą rozpatrywać biskupi? Jest ich co raz więcej a nie mniej. O czym to świadczy? Czyż nie o tym, że można także w majestacie prawa Kościelnego rozwalać sakrament małżeństwa. Ile takich spraw w sądach biskupich zakończyło sie unieważnieniem sakramentu małżeństwa? Czy jest to liczba wzrastajaca czy malejąca?
A przecież sakrament małżeństwa to świętosć, coś nierozerwalnego? A jednak, w majestacie prawa można wiele, tyle, że nie zawsze jest to słuszne i właściwe moralnie.

Ludzie teraz nie patrzą na to co jest właściwe moralnie czy też nie, jak chcą pokazać swoją wyższość i włąsne możliwości to nawet w majestacie prawa Bożego będą lekceważyć to co jest święte. Co to zmienia? NIc, bo i tak przed Bogiem będzie to nadal związek, gdyż tylko ludzie ten związek unieważnili, rozwiązali cywilnie, ale przed Bogiem ten związek nadal będzie istniał.
I tylko w oparciu o prawo Boże taki związek może zostać rozwiązany, jednym z powodów jest właśnie śmierć małżonka. Z tzw. ludzkich powodów taki związek będzie nadal istniał i te wszystkie pierdoły przedstawiane w sądach niczego nie zmienią, są tylko często wymysłami ludzi, którzy chcą sobie kpinę ze świętości robić.

I tak jak napisał sant :

sant napisał(a):Albo serio traktuję małżeństwo albo koniunkturalnie. Chrześcijanin nie jest chrześcijaninem tylko w kościele. Jest nim zawsze i wszędzie. I na wszystko patrzy oczami Jezusa Chrystusa. I dlatego nie można rozdzielać kontraktu wymaganego przez prawo od sakramentu. Jeśli jestem chrześcijanem, to tak właśnie patrzę, a jeśli poganinem lub ateistą, to mnie to guzik obchodzi i kieruję sie tylko i wyłącznie egoizmem i własnym dobrem.

Albo traktuje się małżeństwo poważnie albo jest to zwyczajna kpina i parodia, która nigdy nie powinna mieć miejsca. Dlatego dla mnie te obecne przepisy umożliwiające rozwody cywilne jak i możliwości unieważniania sakramentu po przez sądy biskupie są zbyt łagodne i ułatwiające takie działania. Po za tym instytucje, które powinny pomagać rodzinie zamiast to robić to je często rozwalają, szczególnie teraz, gdy weszła ta ustawa o przemocy. To może wiele rodzin rozwalić, ale chyba nie wiele osób bierze to pod uwagę. I nie chodzi tutaj tylko o dobro dzieci. Z chwilą zabrania dziecka rodzicom zaczną się wzajemne walki o to z czyjej winy się to stało i wiele związków może naprawdę się ropzaść, gdyż nie ma innej instytucji, która broniłaby rodziny. Skoro same instytucje takie jak MOPR beda miały takie narzędzie i będa je wykorzystywać to na kogo będzie mogła liczyc rodzina?

Ale wracając jeszcze do rozwodów :

omyk napisał(a):W końcu mówimy o moralnej dopuszczalności ROZWODU, tak? Czyli ZERWANIA UMOWY CYWILNEJ między małżonkami.

Czy można nazwać moralną dopuszczalnością rozwodu zerwanie związku małżeńskiego?
Rozwód z góry jest czymś złym, niszczy rodzinę a więc moralnie jest czymś złym, negatywnym. Dopuszczalny jest tylko taki powód , kiedy naprawdę sytuacja w związku małżeńskim jest bardzo krytyczna i dochodzi do przejawów agresji domowej, która może być zagrożeniem zycia dla członków rodziny, chociaż i taki problem też może udałoby się rozwiązać w inny sposób,
Takich powodów nie jest wiele, jednak ludzie szukają najdrobniejszych szczegółów aby tylko osiągać swój cel, posuwają się do kłamstw, skoków w bok, aby tylko zmienić sobie partnera/partnerkę lub uwaolnić się od ciażącego obowiązku.
Tak więc moralnie jest to zwyczajne świństwo i kpina, nawet dziecinada.

omyk napisał(a):To, że nie skutkuje ona rozerwaniem rzeczywistym sakramentalnego małżeństwa, nie ma nic do rzeczy.

.

Czy aby napewno?

omyk napisał(a):Co to jest unieważnienie? Nie ma niczego takiego

Nie ma niczego takiego? To co robią sady biskupie? Czyż nie wpływają do nich wnioski o unieważnienie sakramentu małżeństwa? Ile takich związków sakramentalnych juz unieważnili? Ile związków unieważnili w oparciu o jakieś lewe świstki, które może z prawdą nie maja nic wspólnego? Mało tego - ponoć sami prawnicy wykorzystują takie sprawy aby zbijać na tym kasę, gdyż są najbardziej zorientowani w lukach prawnych, aby pomagać takim parom uzyskać takie unieważnienie. Czy napewno nie ma unieważnienia sakramentu? Oczywiście,biorąc pod uwagę samą przysiegę przed Bogiem to takowego unieważnienia nie ma, ale dla ludzi nie ma nic niemożliwego i kombinują, aby unieważnienie było możliwe, nawet domagając sie tego od biskupów. Perfidność, klamstwa i luki prawne pomagają w tym.

omyk napisał(a):jak byś chciał rozwiązać coś, co nigdy nie było związane?

.

Po przez kłamstwa, kombinacje, oszustwa, W obecnych czasach wielu ludzi nie patrzy na to czym jest prawda, często korzystają z fałszu, aby tylko postawić na swoim. Wystarczy obejrzeć trochę odcinków sądów w telewizji, aby zobaczyć jaki zachowują się ludzie w obliczu walki o swoje cele - nie patrzą na to, że są w sądzie, że za zeznania niezgodne z prawdą grozi kara więzienia, idą na całego kłamiąc ile sie da. Czy dla osiągnięcia celu którym jest unieważnienie sakramentu małżeństwa, gdzie kara im nie grozi cofną się przed kłamstwem?