TEORIA EWOLUCJI. Wierzyć czy nie???

[omyk]

O Nino, robi się ciekawie - w końcu w czymś się nie zgadzamy

Cytat:Ja wierzę w Boga i w to, że życie pojawiło się na ziemi z Jego woli a nie przypadku. Jeśli ktoś wierzy w teorię ewolucji to podważa tym samym autorytet Boga.

Na jakiej podstawie twierdzisz, że uznawanie teorii ewolucji za więcej niż tylko prawdopodobną jest podważaniem autorytetu Boga?
Pozwól, że zauważę... Teoria ewolucji jest teorią opisującą proces ewolucji, czyli proces zachodzenia zmian w materiale genetycznym, albo inaczej - zmian dziedzicznych cech organizmów żywych, zachodzącą w czasie.
Niczym więcej się ta teoria nie zajmuje - nie określa istnienia lub nie istnienia Stwórcy, nie koliduje z wyznawaną wiarą (chyba, że jest to fundamentalistyczny kreacjonizm, ale to wiara niekatolicka).
Jak chodzi o dalsze spostrzeżenia: Nie jest to wprawdzie nieodłącznie wpisane w teorię ewolucji, tzn. nie jest jej elementem, ale tak się akurat składa, że zwykle na przestrzeni czasu organizmy ewoluują głównie od mniej do bardziej złożonych form życia. Oczywiście zdarzają się też pewne wtóre ewolucyjnie uproszczenia budowy czy funkcji życiowych organizmu, bo kluczem nie jest dążenie do osiągnięcia skomplikowanej formy, ale do najlepszego przystosowania do aktualnych warunków środowiskowych, ale zasadniczo jednak organizmy nie "rezygnują" tak łatwo z raz osiągniętych zdobyczy ewolucyjnych. Tak więc patrząc na skalę czasu zauważamy, jak poziom skomplikowania organizmów stopniowo narastał.
Nieco przewrotnie można powiedzieć, że jest to przecież sprzeczne z 2 prawem termodynamiki, gdyby zmiany te miały zachodzić całkowicie samorzutnie. Upraszczając - kombinacja więc teorii ewolucji z II prawem termodynamiki mówi nam o istnieniu Stwórcy
Z punktu widzenia wiary katolickiej - nie zachodzi żadna sprzeczność między uznawaniem teorii ewolucji za słuszną a samą wiarą, przeciwnie - Ojciec Święty Jan Paweł II już dawno temu mówił, że teoria ewolucji, a raczej teorie w liczbie mnogiej, bo jest ich więcej różniących się od siebie różnymi szczegółami, jest dziś czymś więcej, niż tylko hipotezą.
Prawdę mówiąc osobiście uważam ewolucję za pewnik w świetle znanej mi dziś wiedzy na ten temat.

Co do przytoczonego przez Ciebie tekstu - Istnieje wiele form, które trudno jednoznacznie zakwalifikować do poszczególnych gatunków. Szczególnie często dzieje się tak ze szczątkami człowieka i szerzej z hominidami - często błędnie tworzy się nowy gatunek w zupełnie sztuczny sposób, żeby opisać systematycznie pojedynczy odnaleziony szkielet, który ma cechy pośrednie między poznanymi dotąd podgatunkami.
Przykładowo - na początku XX wieku odnaleziono szczątki człowieka, który nie dał się jasno zaklasyfikować ani jako Homo erectus, ani jako neandertalczyk, ani jako Homo sapiens. Stworzono więc dla niego całkiem nową nazwę gatunkową od nazwy miasta - człowiek heidelberski, Homo heidelbergensis.

Cytat:Znajdujemy skamieliny w pełni wykształconych kudłatych mamutów, całych ryb, całych gadów, itp. WSZYSTKIE skamieliny to pełne formy, całkowicie zgodne ze swoim własnym gatunkiem.

Oczywiście, że całkowicie zgodne z własnym gatunkiem - bo jeśli takowy jeszcze nie istnieje, to się siada i się go wymyśla: nadaje się nazwę, opisuje się znalezisko i już jest gatunek, do którego oczywiście pierwszy znaleziony okaz pasuje jak ulał.

Cytat:O czym nam to mówi? Że coś jest nie tak z tą teorią! Dlaczego? Bo żaden gatunek NIGDY nie zmienił się w INNY gatunek.

Autor tekstu ma poczucie humoru
Jak to się nie zmienił? Ciekawe jaki pomysł ma autor na wyjaśnienie specjacji?
Pozwól, że skopiuję:

Wiki napisał(a):Specjacja przez hybrydyzację [edytuj]

Klasycznym przykładem jest powstanie nowego gatunku pierwiosnka (Primula kewensis) w wyniku eksperymentalnej hybrydyzacji Primula verticillata oraz P. floribunda w ogrodzie botanicznym Kew pod Londynem. [2]
Specjacja przez poliploidyzację [edytuj]

Hugo de Vries, pionier genetyki, zaobserwował podczas swoich badań nad wiesiołkiem (Oenothera lamarckiana) osobniki o podwojonej liczbie chromosomów. Osobniki te nie krzyżowały się z populacją wyjściową. De Vries nazwał tę odmianę Oenothera gigas, podnosząc ją tym samym do rangi odrębnego gatunku. [3]
Eksperymentalna specjacja [edytuj]

Eksperymentalna specjacja była wielokrotnie obserwowana w warunkach laboratoryjnych, w szczególności w laboratoryjnych populacjach muszek owocowych (Drosophila). Np. Dobhzansky zaobserwował przypadek spontanicznej postgamicznej bariery rozrodczej w populacji Drosophila paulistorum, i w kilka lat później pojawienie się zdolności do rozpoznawania własnego gatunku w tej populacji (zjawisko wzmocnienia bariery rozrodczej). [4]
Specjacja sympatryczna [edytuj]

W roku 1983 pojawiły się pierwsze badania empiryczne potwierdzające teorię specjacji sympatrycznej. Macnair udokumentował powstanie bariery reprodukcyjnej u kroplika żółtego (Mimulus guttatus) pod wpływem naturalnej selekcji na tolerancję wysokiego stężenia jonów miedzi w glebie. Plejotropowym efektem odporności na miedź jest bardzo niska żywotność hybryd pomiędzy rasą odporną, a typem dzikim.[5]

W roku 1988 opublikowane zostały w Nature artykuły opisujące specjację sympatryczną nasionnicy jabłoniowej (Rhagoletis pomonella). Nasionnica naturalnie występuje na terenie Ameryki Północnej jako pasożyt głogu. Po wprowadzeniu upraw drzew owocowych przez osadników, niektóre nasionnice zaczęły atakować najpierw jabłonie, a z czasem również grusze, wiśnie i róże. Obecnie specjalizacja ta jest na tyle posunięta, że występuje częściowa bariera reprodukcyjna pomiędzy tymi formami. [6] [7] [8] [9]
Specjacja allopatryczna [edytuj]

Udokumentowano proces specjacji allopatrycznej w populacjach wójcika Phylloscopus trochiloides w Azji Zachodniej. Dwie populacje wójcika w Syberii Centralnej nie krzyżują się, połączone są jednak wąskim pasem mieszańców poprzez Wyżynę Tybetańską. Tworzą więc tzw. gatunek pierścieniowy. [10] Udokumentowano zachodzący proces wzmocnienia bariery reprodukcyjnej pomiędzy formami modraszków (Agrodiaetus), które powstały w wyniku procesu specjacji allopatrycznej. [11]

Polecam cały artykuł: http://pl.wikipedia.org/wiki/Powstawanie_gatunków

Cytat:Jeden z ekspertów w tej dziedzine H.W. Smith z NYU wypowiedział się na temat braku skamielin form przejściowych w przypadku kręgowców: "Luka ta pozostaje nie wypełniona a najlepszym miejscem początku ewolucji kręgowców jest WYOBRAŹNIA".

Doprawdy? A ja bym powiedziała, że doskonałym miejscem początku ewolucji kręgowców są strunowce. Ciekawe od czego ten ekspert był ekspertem, skoro nie miał wiedzy na poziomie liceum

Co do porównania Biblia vs ewolucja - już samo traktowanie opisów biblijnych w ten sposób świadczy o totalnym niezrozumieniu haggady o stworzeniu świata. Jeśli chcemy interpretować Pismo Święte zgodnie z tym, o czym ono naprawdę mówi, to należy się posługiwać kryteriami interpretacji najpierw literackimi, a potem teologicznymi. Inaczej można z tak grubej Księgi wyciągnąć dowolne rzeczy, tylko będą one tak spójne z nauczaniem Kościoła jak właśnie te przedstawione w "tabelce" Biblia-ewolucja. Rozumiem, że redaktorzy amerykańskich ateistycznych gazet nie rozumieją konieczności brania pod uwagę kryteriów literackich w interpretacji tekstu biblijnego, ale już chrześcijanie powinni doskonale o niej wiedzieć.
Dalej: Nie wiem po co udowadniasz wychodząc od Ewangelii, że należy przyjmować Księgę Rodzaju jako Słowo Boże, skoro jest ona w kanonie ksiąg natchnionych i dla każdego chrześcijanina jest to oczywiste.
Co do cytatu z Kuby Monoda: Trudno, żeby mechanizm ewolucyjny nie był "ślepy" - dobór jest tylko mechanizmem, podobnie jak inflacja. Nie jest 'bogiem', ani nie jest niczym 'ożywionym'. Nie może być okrutny, ani nikogo nie "usuwa". Przypisywanie doborowi naturalnemu cech osoby ożywionej dowodzi totalnego niezrozumienia procesów ewolucyjnych.
Walka o życie i eliminowanie najsłabszych organizmów mogą wydawać się makabryczne, ale takie po prostu jest życie - chyba nie zaprzeczysz? Nie od dziś wiadomo, że jeśli żołądków jest więcej niż pokarmu, to przeżyją organizmy silniejsze, które wygrają w walce o pożywienie.
Wzorowe społeczeństwo opisane przez Monoda opiera się na wartościach wyższych, których nie można wyznawać bez posiadania umysłu zdolnego do myślenia abstrakcyjnego. Jest to możliwe tylko w przypadku ludzi cywilizowanych, którzy tworzą społeczeństwa będące bardzo sztucznymi warunkami życia populacji. Dzięki takim warunkom ludzkość mogła sobie "pozwolić" na kierowanie się wyższymi wartościami - co oczywiście było w Bożym zamyśle, było przygotowaniem nas do rozumienia wielu spraw i gotowości do przyjmowania coraz doskonalszych systemów moralnych, znajdujących ukoronowanie w moralności chrześcijańskiej.
Żadna populacja organizmów zwierzęcych nie jest w stanie stworzyć takiego "idealnego społeczeństwa". Jeśli nawet poszczególne osobniki wspierają się nawzajem, nie jest to działanie altruistyczne, ale mające na celu przedłużenie linii genotypowej - jeśli nie swojej, to przynajmniej swoich pobratymców z jednej "rodziny".