TEORIA EWOLUCJI. Wierzyć czy nie???

[omyk]

Dezerter - to nie jest łatwy temat, zresztą chyba kiedyś dyskutowaliśmy to z kimś na forum (?), o ile pamiętam, przy okazji dyskusji o tym, czy grzech pierworodny sprowadził jedynie śmierć duchową, czy też śmierć cielesna miała w nim początek. Dyskusja była zacięta i poglądy dość różne, było ciekawie, jak odszperam to podlinkuję

Ja to widzę w ten sposób - w procesie ewolucji był pewien moment - "popołudnie dnia szóstego", w którym człowiek przestał być już tylko zwierzęciem, a zaczął być człowiekiem. Trudno polemizować co to był za moment, najpowszechniej kojarzy się on z rewolucją neolityczną i powstaniem cywilizacji, choć ja uważam, że moment ten - "uczłowieczenia" człowieka - miał miejsce o wiele wcześniej, jeszcze za czasów koczowniczych. Intuicyjnie ogarniam, że mógł być to moment, w którym "stado" zaczęło ewoluować w "rodzinę", choć mogę się mylić. Tak czy inaczej, kiedykolwiek by to nie było (a to chyba kwestia drugorzędna), w pewnym momencie Bóg tchnął w człowieka duszę nieśmiertelną - bo ten zmysłowy pierwiastek życia, który św. Tomasz nazywał "duszą zmysłową", miały i zwierzęta. Dla mnie osobiście jest ciekawe, że biblijny pierwszy - haggadyczny - opis stworzenia świata, opisuje stworzenie zwierząt (prócz ptaków i zwierząt morskich - ten opis rozumiem jako ryby i gady) i człowieka w tym samym - szóstym - dniu. O ile cały wszechświat Bóg stwarzał 5 dni, o tyle zwierzęta bardziej skomplikowane ewolucyjnie i człowieka - ostatniego, szóstego dnia. Od stworzeń najmniej skomplikowanych i najbardziej oczywistych, do stworzeń najbardziej rozwiniętych - pełzających (co rozumiem jako płazy - może dorabiam jakąś teorię, ale szukam klucza do zrozumienia), ssaków i człowieka. Widzę to jako pewien zwiastun linii ewolucyjnej - najpierw stwarzanie najstarszych gatunków, do opisu stworzenia najbardziej rozwiniętych ewolucyjnie i najmłodszych w ostatnim dniu stwarzania, tuż przed odpoczynkiem.

Jak rozumieć kwestię grzechu pierworodnego, raju, wygnania...? Niektórzy twierdzą, że eden miał miejsce na ziemi, a "wygnanie" z niego oznaczało koniec sielanki i początek zmagania się ze skutkami grzechu - cierpieniem, chorobami, śmiercią.
Ja staram się nie wchodzić w takie dywagacje. Być może jest w tym prawda bądź jej ziarno, ale mi osobiście teoria "ziemskiego edenu" wybitnie nie pasuje. Jeżeli miałabym się przychylić do jakiejkolwiek teorii, to raczej takiej, że eden - podobnie jak niebo, do którego jesteśmy powołani - był stanem, a nie miejscem ani "ogrodem" w znaczeniu ziemskim. Rozumiem to tak, że skoro dzięki krzyżowi Chrystusa możemy żyć w raju po śmierci, to będzie to ten sam raj, z którego wyszliśmy przez grzech - a sam fakt, że będzie to dopiero po śmierci, to tylko konsekwencja naszego grzechu (podobnie jak fakt, że cierpienie nadal istnieje), bo Krzyż nie usunął faktu zgrzeszenia, a jedynie zmienił konsekwencje zbawcze dla nas (piszę skrótami myślowymi, jak "konsekwencje zbawcze", ale myślę, że wiadomo o co chodzi). Nie tylko nie usunął, ale i skorzystał z tego, co przyszło przez grzech - z cierpienia i śmierci, aby dać nam zbawienie.
Ale wracając do głównego wątku - jeśli eden był stanem, a nie ziemskim ogródkiem działkowym z wyjątkowo smacznymi owocami, to "wygnanie" na skutek grzechu można rozumieć na różne sposoby. Tu już jest miejsce raczej na filozofię, niż na teologię - tak myślę. A jeśli filozofować, to są 2 opcje:
a) w momencie grzechu i wygnania człowiek "wszedł" w ziemski czas, na miejsce, które przygotowane było dla niego przez ewolucję już wcześniej (wszak Bóg jest ponad czasem i znał rozwój wydarzeń, dla Niego cała ewolucja jest punktem teraźniejszości - gdyby można było określać "chwile" teraźniejsze u Boga)
b) człowiek od początku rozwijał się i ewoluował na ziemi, a "eden" był stanem doskonałego zjednoczenia z Bogiem. - ta teoria jednak mi nie pasuje, bo w toku ewolucji już musiało istnieć cierpienie, słabość i śmierć - na tym przecież oparty jest dobór naturalny

Tych teorii zapewne jest więcej, jeżeli masz inne - zapraszam do ciekawej dyskusji, to może być naprawdę pouczające
Ja osobiście nie mam pojęcia jak to było Bliższa jest mi teoria pierwsza, bo na moje oko bardziej trzyma się logiki, ale jak mówię - to bardziej filozofia i domysły, niż fakty, więc nie można z całą pewnością stwierdzić jak było.