Kult świętych

[jswiec]

Oto notka na temat genezy święta wywieszona w http://ekai.pl/serwis/?MID=10464

Cytat:Wspomnienie wszystkich świętych ma źródło w kulcie męczenników. W rocznicę śmierci, która dla chrześcijan jest dniem narodzin dla nieba, odprawiano na grobach męczenników Eucharystię i czytano opisy męczeństwa. Pamięć o tych, którzy krwią potwierdzili swoją wiarę była w pierwszych gminach chrześcijańskich bardzo pieczołowicie przechowywana. Każda z lokalnych wspólnot posiadała spis swoich męczenników, którzy przez sam fakt męczeństwa stawali się bliskimi Chrystusa, dlatego ich wstawiennictwo nabierało szczególnej mocy. Stopniowo do tych list dopisywano imiona nie tylko męczenników, ale też innych osób odznaczających się szczególną świętością. Pierwszym świętym spoza grona męczenników był zmarły w 397 r. biskup Marcin z Tours.

Początki święta sięgają IV w. W Antiochii czczono wtedy pamięć o wielu bezimiennych męczennikach, których wspominano w niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego. W Rzymie w VII wieku papież Bonifacy IV poświecił dawny Panteon i uczynił go kościołem ku czci Bogurodzicy oraz wszystkich Męczenników. Polecił przy tej okazji umieścić tam kamienie przywiezione z katakumb chrześcijańskich męczenników. Historycy przekazują, iż przywieziono wtedy aż 28 pełnych wozów. Z rocznicą tych wydarzeń związane było rzymskie święto Wszystkich Świętych. Czczono wtedy jedynie Maryję i męczenników. W późniejszych wiekach dołączono kult "wszystkich doskonałych Sprawiedliwych". Obchody przeniesiono z 13 maja na 1 listopada. Powodem prawdopodobnie były trudności z wyżywieniem rzesz pielgrzymów przybywających do Rzymu na wiosnę.

Listopadowa data była już znana w Irlandii oraz Anglii a od VIII w. rozprzestrzeniło się w całej Europie. Po ostatniej reformie liturgii teologowie podkreślają, że "uroczystość obejmuje nie tylko świętych kanonizowanych, ale wszystkich zmarłych, którzy osiągnęli doskonałość, a zatem także zmarłych krewnych i przyjaciół".

[ Dodano: Sro 02 Lis, 2005 16:36 ]
I jeszcze jedna precyzja w sprawie wyrażenia "świętych obcowanie" w starożytnym "Składzie Apostolskim" na stronie http://www.cyf-kr.edu.pl/~zjpietra/credo.htm:

Cytat:W dzisiejszej wersji Składu Apostolskiego prastary artykuł o wierze w Ducha Świętego i w Kościół jest uzupełniony o świętych obcowanie. Pojawia się to dopowiedzenie w wersjach gallijskich z VI wieku (DS 26nn), jest jednak wcześniejsze. Prawdopodobnie pierwotnie oznaczało współuczestnictwo w świętych tajemnicach, ze szczególnym uwzględnieniem Eucharystii. Od wspólnoty Stołu Pańskiego prawie natychmiast jednak przechodziło się do ogólniejszej treści przynależności do Kościoła łšczšcej członków Kościoła między sobš, a później ze zbawionymi w niebie.

A zatem najprawdopodobniej w starożytności formuła "świętych obcowanie" oznaczała udział w jednym ciele Chrystusa, czego znakiem jest Eucharystia. Dopiero później sens tego wyrażenia przesunął sie w stronę łączności ze zmarłymi chrześcijanami.
Niemniej zauważmy jak bardzo Kościół upiera się właśnie, aby w czasie sprawowania Eucharystii nie zapominać o zmarłych ! W tym właśnie widzę zachowanie owej "pierwotnej pamięci" przechowującej pierwotny sens zwrotu "communio sanctorum"/"koinonia ton hagion"...