piractwo, kserowanie itp.

[TOMASZ32-SANCTI]

Moniczka napisał(a):

TOMASZ32 napisał(a):Ja się nie usprawiedliwiam, jeśli mnie na coś nie stac,to kopiuję. Napewno jest to jakiś grzech,ale nie taki,abym przez niego nie otrzymał zbawienia. Są poważniejsze grzechy,które niszczą innych a nikt nawet o tym nie myśli.

Grzech to grzech.

[ Dodano: Sob 14 Sty, 2006 14:46 ]
Ale z tego co wiem kopiowanie ksiązki na wlaśny użytek nie jest wbrew prawu. Poszukam czegośna ten temat i tu wkleję

[ Dodano: Sob 14 Sty, 2006 15:05 ]

Cytat:Kserują nie tylko studenci: Jak firmy naruszają prawo, korzystając z cudzej wiedzy

Kserowanie książek i artykułów jest w Polsce nagminną praktyką. Już nie tylko studenci kopiują drogie podręczniki, ale też firmy powielają teksty fachowe dla swoich pracowników, materiały wykorzystywane później na szkoleniach. Tym sposobem, szukając oszczędności na prenumeracie czasopism, przygotowuje się też tzw. prasówki. Praktyki takie łamią jednak prawo autorskie.

Przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, a ochrona taka przysługuje niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności. Dotyczy to np. książek, artykułów, tekstów umieszczonych na portalach internetowych itp. Prawo autorskie zakazuje powielania bez zgody autora i wydawcy dla celów innych niż użytek osobisty, a także czerpania z tego korzyści materialnych. Często w książkach lub literaturze specjalistycznej znajdujemy formułę: "żadna część tej książki nie może być przedrukowywana ani w jakikolwiek inny sposób reprodukowana czy powielana mechanicznie, fotooptycznie, zapisywana elektronicznie lub magnetycznie, ani odczytywana w środkach publicznego przekazu bez pisemnej zgody wydawcy", albo też groźnie brzmiące stwierdzenie "Kserowanie zabija książkę". W praktyce jednak rzadko kto jest świadomy, kiedy - kserując - łamie prawo autorskie.

Co wolno, a czego nie wolno

Artykuł 23 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych (dalej ustawa) stanowi, że bez zezwolenia twórcy wolno nieodpłatnie korzystać z już rozpowszechnionego utworu, ale tylko w zakresie własnego użytku osobistego, co obejmuje krąg osób pozostających w związku osobistym (np. pokrewieństwo, powinowactwo, stosunek towarzyski). Najczęściej w przypadku artykułów i książek dotyczy to kserowania w celach naukowych, np. przez studentów zbierających materiały do pracy magisterskiej albo na zajęcia, albo gdy chcemy wydrukować sobie z internetowego archiwum jakiegoś czasopisma tekst, który nas zaciekawił. Istotne jest jednak, aby kserokopia lub wydruk były przeznaczone do użytku osobistego. Co jest ponadto - narusza prawo autorskie. Złamaniem przepisów byłoby np. kopiowanie jakiegoś artykułu i umieszczanie go - bez zgody posiadającego prawa autorskie - na stronie internetowej, np. pod pozorem "przeglądu prasy" na dany temat albo ciekawostek itp., jak również skserowanie z "Gazety Prawnej" artykułu o czasie pracy i wykorzystanie go w firmie podczas szkolenia jako zwielokrotnionego materiału szkoleniowego.

Czy przez użytek osobisty można także rozumieć użytek dla własnych celów zawodowych? Najczęściej przywołuje się w takich sytuacjach precedensowy wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 lutego 1958 r. (sygn. akt II CR 658/57), w którym sąd stwierdził, że odtworzenie sześciu egzemplarzy dzieła dla celów firmy nie stanowi własnego użytku osobistego. Gdy więc np. lekarz wykonuje odbitkę artykułu z czasopisma fachowego, aby wykorzystać uzyskane z niego wiadomości w celach zawodowych, to taką sytuację można zakwalifikować do użytku osobistego, gdyż najistotniejszy jest krąg osób, który korzysta z odbitki.

Nielegalne programy
Prawo autorskie inaczej podchodzi do programów komputerowych. W tych przypadkach nie rozróżnia się kopiowania na potrzeby osobiste od kopiowania na potrzeby służbowe. Artykuł 23 prawa autorskiego (o dozwolonym użytku osobistym) nie znajduje więc zastosowania. Nielegalne programy komputerowe łatwiej niż kopie tekstów prasowych wykryć podczas kontroli w firmie oraz udowodnić, że ich używanie łamie prawo. Producent programu komputerowego może też np. na podstawie art. 79 prawa autorskiego zażądać całkiem sporych sum, nierzadko kilku tysięcy złotych. Przepis ten przewiduje bowiem, że można od osoby, która naruszyła jego autorskie prawa majątkowe, zażądać zaniechania naruszenia, wydania uzyskanych korzyści albo zapłacenia w podwójnej wysokości stosownego wynagrodzenia z chwili jego dochodzenia. W przypadku gdy naruszenie jest zawinione, przysługuje roszczenie w potrójnej wysokości. Twórca może również żądać naprawienia wyrządzonej szkody, jeżeli działanie naruszającego było zawinione. W piratów komputerowych uderza jedno z najnowszych orzeczeń Sądu Najwyższego dotyczących prawa autorskiego (wyrok z dnia 25 marca 2004 r., sygn. akt II CK 90/03), w którym zaznaczono, że za należne wynagrodzenie (od którego liczy się dwu- lub trzykrotność) trzeba uznać kwotę, jaką otrzymałby producent programu, gdyby osoba, która naruszyła jego prawa majątkowe (czyli np. używała pirackiej kopii), zawarła z nim umowę o korzystanie z utworu w zakresie dokonanego naruszenia (czyli kupiła legalną wersję programu). W przypadku tekstów skserowanych z naruszeniem prawa kwoty ustalone na podstawie art. 79 prawa autorskiego byłyby niewielkie, co powoduje bezsilność wydawców.

Walka z piratami komputerowymi jest też najgłośniejsza. Media ujawniły niedawno, że na nielegalnym oprogramowaniu pracowała nawet policja w województwie łódzkim, kopię nielegalnego programu znaleziono też w jednej z warszawskich pracowni architektonicznych. Przy ściganiu piratów komputerowych z powodzeniem mogą też znaleźć zastosowanie przepisy karne prawa autorskiego. Na tym polu aktywnie działa m.in. Business Software Alliance (BSA), organizacja, która reprezentuje producentów oprogramowania (Microsoft, Symantec, Adobe Systems, Macromedia Inc. itp.) i aktywnie współpracuje z policją.

Michał Kosiarski

za:
http://www.bankier.pl

Grzech to grzech, dla mnie grzechem jest czerpanie korzyści z czyjeś pracy,jeśli kopiujemy,aby z tego czerpać korzyści,wykorzystywać to w celach zarobkowych. Jeśli ktoś kopiuje sobie jakieś informacje z sieci dla własnego uzytku - to dla mnienie est to grzechem. Jeśli nie stac mnie na kupienie jakies książki lub płyty i skopiuję to dla siebie to także nie uważam,że popełniłem grzech. Grzech dla mnie powstaje,gdy te skopiowane materiały wykorzystam dla własnych korzyści.

Pozdrawiam