Cudowny Medalik

[Offca]

Zygmunt napisał(a):Czy te obrazy rowniez potepisz Pytanie

Nie potępiam rzeczy. Mogę ewentualnie potępiać zachowanie ludzi wobec tych przedmiotów.

Zygmunt napisał(a):Mam pytanie do ciebie; W jakiej religii jestes Pytanie

Katolickiej. Dziwne?

Zygmunt napisał(a):Dla mnie prosba Matki Bozej jest swietoscia.

Dla mnie postać Boga na 1 miejscu w moim życiu także. Nie jestem związana z żadnym kultem świętych, bo wystarczy mi Bóg. Czy to grzech? Nie.
Nie mówię, że nie zwracam się wcale do świętych, ale nie "uprawiam" brzydko mówiąc jakiejś szczególnej czci (w sensie kultu) wobec nich. Do kultu Maryji jestem "uprzedzona" dlatego, że wiele osób niestety traci przy nim zdrowy rozsądek i zapomina o Bogu wszystko przypisując Maryji. Niektórzy potrafią całe życie modlić się tylko do Niej zapominając o Ojcu, który jest NAJWAŻNIEJSZY!!! Dlatego tak mnie to zniechęca.
Były cuda? Niech będą. Nigdy nie nosiłam cudownych medalików i jakoś nie odczułam przez to jakichś szczególnych braków opieki nade mną czy coś w tym stylu. Bogu oddaję się w zasadzie codziennie i nie potrzebuję do tego medalików, które by mnie ochroniły. Sam Bóg mi wystarczy. Nie odczuwam potrzeby noszenia medalika chociaż działy się jakieś tam cuda... Takie same cuda mogę otrzymać zwracając się bezpośrednio do Pana \/

Moniczka napisał(a):A pewnie że Matka Boża nie chce kultu przedmiotu. Ale dla wielu osób - absolutnie nie twierdzę że wszystkich - noszenie medalika staje się kultem przedmiotu, a medalik talizmanem. Dla mnie w pewnym momencie stał się czymś takim, zaczęłam się bać w momentach kiedy nie miałam go na sobie (basen itp) i uznałam to za brak zaufania do Boga który przecież jest ze mną cały czas, a nie tylko wtedy gdy mam przy sobie określony przedmiot. Dlatego go zdjęłam. Teraz noszę krzyżyk, ale żę z nim nie związane są obietniece jakichs łask dla tych którzy go noszą - więc nie mam pokusy traktowania go jako talizmanu. Symbol wiary, wyznanie wiary - tym dla mnie jest.

Niestety mnóstwo ludzi ma podobną tendencję - broń Boże nie ściągnę krzyżyka, bo na pewno zaraz coś mi się stanie. To chore.
Kiedy nosiłam na szyji krzyżyki też miałam podobne odruchy. Teraz nic nie noszę, bo się odzwyczaiłam od noszenia czegokolwiek na szyji. Niemniej wcale nie czuję, że przez to Bóg mniej się mną zajmuje